เริ่มเรื่องต้องย้อนไป 5 ปีที่แล้ว ผมรู้จักน้องคนนึงซึ่งตอนนั้นผมเป็นดีเจท้องถิ่น เราจึงรู้จักกัน เริ่มคุยกันมากขึ้น และทำไปทำมาเรารักกัน ผมหน้าตาไม่ดีแต่น้องเค้าก็ยังรับได้ ผ่านไปทุกปี ๆ เรายังรักกันซื่อสัตย์ต่อกันมาเสมอ ผมตั้งหน้าทำงานเพื่อไม่ให้น้องเค้าอายใคร พาไปเที่ยวต่างจังหวัดบ้าง พาไปทานอาหารดี ๆ บ้างน้องไม่เคยเรียกร้อง ตรงกันข้ามเมื่อประสบปัญหาน้องเค้าก็จะเข้ามาช่วยเหลือ จนผมมั่นใจ พาไปพบที่บ้าน เวลาผ่านมาจนถึงปีที่ 5 แล้วก็เกิดเรื่อง ผมต้องมารับงานที่ กทม เนื่องด้วยจำนวนเงินตอบแทนสูงมาก จึงจำเป็น แต่แล้วเรื่องงานก็เกิดปัญหา ล่มโปรเจ็คไม่เป็นท่า เงินลงทุนก็มลายสูญหมด ผมจึงมีแต่น้องเค้าที่ให้กำลังใจสู้ต่อไป จนผมผ่านมาได้รับงานหลักหลายแสน แต่ก็เหมือนโดนกระหน่ำ เมื่อ อยู่ดี ๆ น้องก็เปลี่ยนไปเนื่องจากมีคนเข้ามาในชีวิต น้องเค้าส่งมาบอกผมว่าเพิ่งจะมีคนอื่นคบได้ไม่ถึงเดือนซึ่งจะมาแทนที่ช่วงเวลาที่มีความสุขตลอด 5 ปี ผมทำใจไม่ได้ ผมพยายามยื้อ ทำทุกวิถีทาง เพื่อจะดึงน้องให้อยู่ต่อโดยคิดเข้าข้างตัวเองว่า น้องเค้าไม่ได้หมดรัก ผมไม่อยากจากน้องไปทั้งห่วง ทั้งรัก จนผมคิดสั้น ผมเคยเข้าไปด่าคนอื่นที่คิดสั้นเมื่ออกหัก ด่าแบบรุนแรง จนมาเจอกับตัวไปไม่เป็นเลยทีนี้ ถึงช่วงเวลานั้นอะไร ๆ ก็ตันไปหมด แม้กระทั่งสมองที่ปกติผมจะเป็นคนคิดงาน ครีเอท ทำเร็ว แต่มาถึงช่วงเวลานี้ทำอะไรไม่ถูก คิดสั้นเพราะหวังลึก ๆ ว่าเค้าคงจะกลับมา จนลืมอะไร ๆ ที่สำคัญรอบ ๆ ข้างไป ผมกินยาหวังฆ่าตัวตาย แล้วส่งข้อความไลน์ไปบอก พอผมทานเสร็จ บอกตามตรงโคตรทรมาน น้องสาวผมเปิดประตูมาพอดีจึงจับผมส่งโรงพยาบาล แล้วหมอก็ทำการล้างท้อง เอาสายยางเข้าทางลำคอเพื่อดูดเสมหะกันเราหายใจไม่ออก แล้วต้องค่อย ๆ ทำกันไหลเจ้าปอดอีก นี่รือสิ่งที่ทรมานที่สุดในชีวิตแล้ว ส่วนน้องเค้าพอทราบเรื่องก็พยายามหาโรงพยาบาลที่ผมนอนอยู่ เพราะว่าเค้ารู้สึกผิดแต่เค้าก็ไม่ได้กลับมา ผมนอนสลบไป 1 วันเต็ม ๆ ตื่นมาผมโทรหาน้องเค้าเพื่อจะจอให้เค้ากลับมา แต่ก็ไม่เป็นผล จากนั้นผมก็เริ่มค่อย ๆ ปรับตัว ปรับสมอง มองเห็นญาติ เห็นน้องสาว ทำให้คิดได้ว่า คนที่ลำบากจริง ๆ คือคนที่อยู่ คือคนที่รักเรา ตัวน้องเองเค้าก็จะรู้สึกผิดตลอดไปทั้งชีวิตเค้า ไม่ได้เกิดผลดีอะไรขึ้นมาซักเรื่อง มานั่งมองตัวเองว่าทำไมเราถึงทำตัวโง่แบบนี้ ทรมานก็ทรมาน จึงได้ตัดสินใจครั้งสุดท้ายว่า เราควรใข้ชีวิตให้มีสติ อารมณ์ร้อน ไม่ได้ช่วยอะไร เสียกันทุกฝ่าย เราตายแล้วก็จริงเราไม่รับรู้อะไร แต่คนที่ยังอยู่ล่ะ ความรู้สึกเค้าจะเป็นยังไง ทุกวันนี้ผมจึงทำได้ ใช้ชีวิตต่อไปข้างหน้าได้ ทำงานเก็บเงินได้ คู่ชีวิตถ้าไม่ตายยังไงก็เจอ ต้องขอบคุณน้องเค้าที่คบกับเรามาได้ตัง 5 ปีกว่า ต้องขอบคุณทุก ๆ คนที่คอยเป็นห่วง ต้องขอบคุณความโง่ของตัวเอง