ในช่วงเวลาหนึ่ง ของหญิงสาวเธอเปรียบเธอเหมือนหญ้า บางคนก็เหยียบบางคนก็เห็นค่า แต่สุดท้ายเมื่อหมดประโยชน์ เธอก็กลับมาอยู่ที่เดิมคนเดียว ที่ที่ไม่มีใครมองเห็นเธอในอีกมุมที่ใครๆมองว่าเธอแปลกไม่เข้าใจเธอ เธออินดี้ชอบอยู่ตัวคนเดียว แต่เปล่าเลยลึกๆของเธอ อยากพูดคุยทุกๆเรื่องที่คนอื่นคุย เธออยากเดินออกจากที่เดิมๆที่เคยอยู่แต่ดูเหมือนใครๆก็ไม่เข้าใจ ทุกคนทำให้เธอกลัวสิ่งที่อยู่ข้างนอกนั้น มันมีทั้งร้ายและดี...