คนหลายคนเปรียบความรักเหมือนแก้วน้ำ รักที่เริ่มใหม่และกำลังสุกงอมเหมือนกับแก้วน้ำที่ไร้รอยขีดข่วน ส่วนรักที่ใกล้จบก็เปรียบดั่งแก้วที่ร้าวใกล้ที่จะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ผมเองก็เป็นคนนึงที่เป็นเลือกที่จะทำให้แก้วที่ร้าวอยู่แล้วแตกเป็นชิ้นๆ พอเวลาผ่านไป ผมได้รู้ตัวว่า.. ผมไม่อาจนำแก้วใบเดิมของผมนั้นกลับมาได้แล้ว หลายคนคิดว่าแก้วที่แตกไปแล้วนั้นไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ใช่มันถูกต้อง ถ้าเป็นไปได้ ผมจะย้อนไปเก็บเศษแก้วที่ผมทำแตกเป็นชิ้นๆเมื่อตอนนั้นมาหลอมใหม่ ผมจะสัญญากับตัวเองว่า... ผมจะทำให้แก้วใบใหม่ที่หลอมจากเศษแก้วใบเดิมออกมาสวยและแข็งเเรง และจะไม่ยอมให้อะไรมาทำให้แก้วใบใหม่ของผมร้าวได้อีกรวมถึงตัวผมเองด้วย แม้ตอนนี้มันจะไม่มีทางเป็นไปได้แล้วก็ตามที :)