ความจริงของชีวิต.คือความไม่แน่นอน..มีความสุข.มีทุกข์ปะปนกันไป..มีพูดคุย มีสนุก มีความหวัง..และท้ายสุด..ก็ไม่จีรัง.ย่อมหายไปตามกาลเวลา..เคยได้คุย..เคยได้หัวเราะ..เคยได้ห่วงใย..วันนึง..ก็ห่างหาย..เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน..กว่าจะได้เจอความสุขแบบนั้น...ก็ใช้เวลาอีกยาวนาน..แต่พอเจอ..ความสุขแบบนั้น...จะจางหายไปตามกาลเวลา..และใจคน...แล้วก้เริ่มต้นหาใหม่....ไม่มีที่สิ้นสุด...นี่แหละชีวิต....ทำไมต้องมีเกิดขึ้น..และดับไป....คงไม่มีอะไร..ที่จะแน่นอน..ไปกว่า...การเข้าใจชีวิต..และเข้าใจถึงความเปลี่ยนแปลง..ความรักเกิดขึ้นได้...ก็หายไปได้เช่นกัน..ฉะนั้น.มีรักอยู่จงรักษา..ไว้ให้นานที่สุด..ทำให้ดีที่สุด..และเตรียมใจไว้ว่า..ไม่มีอะไร ที่เราจะครอบครองไว้ได้ตลอดไป...สิ่งที่จะครอบครองได้ตลอดไป...นั่นคือความดี....เป็นกำลังใจให้เพื่อนนะ......