ชีวิตคน ความรักไม่ต่างอะไรจากหนังสือ ...
.. เมื่อเริ่มอ่าน ..
ตอนแรกเราคงไม่รู้อะไรเลย แต่มันก็ยังคงมีแรงส่งที่จะให้อ่านต่อไป
ให้เปิดอ่านต่อไปเรื่อยๆ แม้จะไม่น่าสนใจมากนักแต่ก็วางไม่ลง
ก็เหมือนกับที่คนเรารู้จักกัน ตอนแรกก็ต้องศึกษากันไปเรื่อยๆ
เริ่มจากไม่รู้อะไรกันเลย ถ้ามันน่าค้นหาก็จะอ่านต่อ ...
แต่ถ้าไม่น่าสนุก เราเชื่อทุกคนคงไม่พยายามอ่านมัน...
เมื่ออ่านถึงใจความสำคัญ ..
เมื่อเรื่องราวดำเนินมาจนถึงจุดที่สนุกที่สุดทุกปัญหาต่างคลี่คลาย...
และสิ่งที่เร้าใจกำลังเกิดขึ้น เราคงอ่านมันอย่างวางไม่ลง และลุ้นในตอนจบ
เหมือนกับคนเราที่กำลังคบกัน มันคงมีแต่ความตื่นเต้น
ทำอะไรก็สนุก ความรักมีมากมาย ไม่ทุกข์ มีแต่ความสุข
และเราก็อยากที่จะอยู่กับมันตลอดไป ถึงเราจะรู้ว่าถ้าอ่านหนังสือต่อไป..จะเลยตอนนี้..
แต่ก็คงไม่มีใครที่คิดจะหยุดอ่านแค่นี้.....
เมื่ออ่านถึงตอนจบ ..
เมื่อเรื่องราวทุกอย่างจบลง ทุกๆอย่างผ่านไป
หนังสือที่เราอ่านก็เป็นเพียงความทรงจำ และไม่น่าค้นหาอีกต่อไป
ก็เหมือนกับคนเราที่กำลังจะเลิกคบกัน สิ้นสุดความสำคัญ
ไม่มีอะไรน่าไขว่คว้า และฝากชีวิตไว้...
ในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าต่างฝ่ายต่างเป็นคนยังไง ดักคอกันไป ทะเลาะกัน
สุดท้ายก็จบ เหมือนกันกับหนังสือที่เราอ่านนั้นแหละ
เมื่อมันจบแล้วจะเอาหน้าต่อไปที่ไหนมาอ่านต่อได้...