นานาจิตตัง.คำๆนี้ยังคงใช้ได้เสมอ.แม้กาลเวลาจะเปลี่ยนไป.เคยถามตัวเองเสมอว่า.อยากได้ผู้หญิงแบบไหนมาเป็นแฟน.มาเป็นคู่ชีวิต.ทุกคนคำตอบแรกคงไม่ต่างกัน.อยากได้สาวหน้าตาดี หนุ่มหน้าตาหล่อ รวยด้วยนิสัยดีด้วย.เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอมเสียไป..ถ้าได้.แบบที่ว่ามา.กระบวนการแรกคิด.คือทำไงให้ได้แบบนั้น..ก็ต้องทำตัวเองให้ดุดี น่าสนใจ อะไรที่งัดออกมา ให้คนเห็นประทับใจ.ทำหมด..เพราะหวังว่าจะได้ความรู้สึกดีๆจากคนที่เราหา..เข้ามาคุยด้วย.บางครั้ง.อดถามตัวเองไม่ว่า.ทำไมต้องพยายามขนาดนั้น.พยามแต่งรูป พยายามใช้แอฟ จากหน้าปกติไปจนถึงหน้าไม่โอเค ใช้กล้องใช้แอฟจนหน้าเนียน ยิ่งกว่าดาราถ่ายแบบ..ผิวที่ไม่ชอบในสิ่งที่มีอยู่.อยากขาวก็จัดการซะ.อยากผอมก็แต่งให้ผอม.อยากตาโต อยากหน้าเรียว และ..อยากต่ออะไรมิอะไร..ก้จัดการให้ได้อย่างสมใจหมาย.ไม่เคยท้อแท้.ไม่เคยเหนื่อยที่จะทำ.. มีความสุขมากในตอนที่ตัวเองดูดีเวลาลงรูปไป ภูมิใจมากในความสมบูรณ์แบบ ในสิ่งที่ตัวเราเองแต่งเติม..ไม่เอะใจ คิดสักนิดว่านั่นไม่ใช่ตัวตน.มัวหลงเพลินกับคำชมที่พรั่งพรู็เข้ามาในโลกโซเชียล.หลงลิมไปว่า.ตัวตนแท้จริงตัวเองเป็นยังไง.จนเวลาผ่านได้สานสัมพันธ์.จนจวนจะมีโอกาสนัดเจอ.แล้วพลันนึกถึง ดึงสติตัวเองกลับมาได้..เกิดความกังวล.แล้วถ้าเขาเจอเรา.ในขณะนี้ตอนนี้..ไม่ได้เป็นยังในรูป.ไม่ได้เลิศเลออย่างที่เห็น.ความรู็สึกที่เขามีต่อเรา.มันจะเปลี่ยนไปไหม.มันจะเหมือนเดิมอยู่ไหม.แล้ววเขาจะรับตัวตนเราได้ไหม.เขาจะรังเกียจไหมในสิ่งที่เราเป็นซึ่งไม่ใช่ในสิ่งที่ที่เขาเห็น ความสุขกลายเป็นความทุกข์ึ้นมาทันใด.ทำไมการจะมีใครสักคน มันต้องลำบาก ต้องใช้ความพยายามมากถึงเพียงนี้เลยเหรอ แล้วเราจะกล้าไปเจอเขาไหม จากการคุย จากการห่วงใย.จากการแคร์ความรู้สึกทุกครั้งที่คุย..ถึงตอนนี้ เขายังรู้สึกแบบนั้นไหมเวลาเจอกันจริงๆ..ถ้าเขาเปลี่ยนไป..หมายถึงว่าเขาชอบเราที่หน้าตา ไม่ได้ชอบเราตรงนิสัยและการคุยหรอกเหรอ..หรือแ..หรือ..และหรือ..ทำไมมัรลำบากจังกับการตัดสินใจจะเจอใครสักคน..ในเวลาที่เราอยากเจอ..แต่ใจนึงกลับไม่อยากเจอ..กลัวในสิ่งที่เราจะรับไม่ได้ในการเจอ....บางทีความจริงที่เราคิดว่าไม่ดีในตัวเรา..ให้เขาเห็นตั้งแต่แรกคุย จนพัฒนามาจนถึงการนัดเจอ คงไม่คิดมาก และลำบากใจถึงเพียงนี้ เสียดายไหมเวลาที่คุยกันมานานนับเดือนจะหายไปเพราะ.....ความดีที่นำเสนอไปตอนแรกมันไม่ใช่เรื่องจริง....ไม่ว่าจะเป็นยังไง..ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนนะ..สัญญากับตัวเองสิว่า..หากคิดจะหาใครสักคน มาอยู่ด้วย..มาเป็นคนรัก..สัญญาสิว่า..จะซื่อสัตย์กับตัวเองก่อน..แล้วเพื่อนจะไม่ลำบากใจ..อย่างที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้.....อะไรที่ที่เป็นความจริง .เขารับไม่ได้ ยังน่าภูมิใจกว่า สิ่งที่ไม่จริงทั้งหมดทั้งหลายนะเพื่อน....