"อยู่ตรงนี้เพื่อรอแต่เธอ....เพราะคำหนึ่งคำว่ารักไม่ปล่อยให้ฉันไป".....ร้องเพลงอีกละ...
เคยมั้ยกับการรอคอยคนบางคนที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับมา
รอทั้ง ๆ ที่ในหลาย ๆ ครั้งก็รู้ว่ารอเก้อ..(ก็ยังเป็น ผู้หญิง นับ 3...1=รอ 2=ฉันก็ยังรอ และ 3=เฮ้อ...รอจนง่วงและหลับ)
รอทั้ง ๆ ที่ก็รู้ซึ้งถึงคำว่า "เดี๋ยวจะรีบกลับ"...มันกลายเป็นเพียงลมปากจากใครคนนึงก็เท่านั้น
รอทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาก็ไม่ได้ใส่ใจหรือเห็นความสำคัญกับการรอคอยของเราหรอก...
และก็รอ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า "เขาไม่มา"....อยากจะร้องไห้ แต่ต้องหัวเราะหนัก ๆ ทั้งที่ใจแป้ก!!เอามาก ๆ
(นี่อาการใกล้ละนะ...ใกล้บ้า!!!)
แปลกนะคะ...โดยเฉพาะ "คนรอ" นี่ความอดสูงช่างสูงอะไรขนาดนีี้ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องรอ
ถามตัวเองหลายครั้งมากกกกกกกกกกก (ก.ไก่ ล้านตัว)
งั้นขอย้อนถามคนที่บอกให้รอบ้างแล้วกันว่า "คุณเคยใส่ใจความรู้สึกอะไรของคนที่รอคุณบ้างไหม"
พรุ่งนี้ก็ครบ 7 วันแล้ว...ไม่รู้ต้องทำยังไง หรือ ต้องไปตักบาตเลยมั้ย ครบ 7 วันพอดี
หัวใจ...เวลา...และ สายน้ำ คงหมุนวนไปเรื่อย ๆ สินะ...
ถ้ามีคำตอบอะไรดี ๆ ที่ทำให้เคลียร์ก็มาตอบกันได้ จะได้หายข้องใจ อย่าปล่อยให้คนที่รอต้องท้ออีกเลยนะคะ....
ถ้าคุณแวะเข้ามาอ่าน..."คุณชายสายน้ำ"