รักที่เกิดจากใจจะต่างจากรักที่เกิดจากความคิดขนาดไหน กี่ครั้งกี่หนที่เราปล่อยให้ความคิดและภาพที่มองเห็นเป็นเครื่องวัดคุณค่าของเรา บางทีรักที่เกิดจากส่วนลึกของใจจริงๆน่าจะเป็นคำตอบที่ใช่ที่สุดสำหรับใครหลายๆคน
ลองคิดถึงความรักที่ไม่ได้มองเห็นด้วยสายตาแต่สัมผัสด้วยใจ มิติพิเศษนี้อาจนำไปสู่ความรักที่บริสุทธิ์กว่าครั้งใดๆในชีวิต เคยมีใครคิดบ้างไหมว่าถ้าเราถูกบังคับไม่ให้มองเห็นโลกสักระยะหนึ่ง บางทีคนที่เข้ามาใกล้ชิดเราน่าจะเป็นสัมผัสพิเศษที่เราอาจรักเขาได้ด้วยจิตใจมากที่สุด
ถ้าสิ่งนั้นคือความบริสุทธิ์จริงใจที่เป้นเรื่องของความรู้สึกสู่ความรู้สึกจริงๆ และถ้าพัฒนาเป็นความรักด้วยแล้ว นั่นอาจเป็นคำตอบของ "ความรัก" ที่ใครๆกำลังมองหาก็ได้
รักด้วยใจ ซึ่งไม่ใช่รักด้วยความคิด...หรือนั่นเป็นเพียงรักในอุดมคติที่สงวนไว้สำหรับคนที่มองอะไรต่อมิอะไรด้วย "ความรู้สึก" เท่านั้น
Oh...My Love.