สวัสดีบ่ายวันหยุดค่ะ ทานข้าวเที่ยงกันรึยังเอ่ย....สำหรับวันนี้เรียบร้อย อิ่มแปร้ 

ว่างงานมาเป็นเดือนละ อยู่บ้านทำขนมขาย รู้สึกบางครั้งมันเหงานะคะ แต่ก็เพลิดเพลินกับการทำขนมไปเรื่อย ๆ ชิมไป ทำไป แม่ะ มันชวนอ้วนซะนี่กะไร...แต่มันก็เป็นการทำงานฆ่าเวลาแห่งความคิดถึงได้ดีมาก ๆ 

จำได้มั้ยคะ กับ "คุณชายสายน้ำ"....คนที่หายไป คนที่เหมือนจะล่องหนได้ คนที่เหมือนจะไร้ตัวตน

เอ่อ...สรุปนี่ เขาคือ "คน" ใช่มะ....55555555 ใช่ค่ะ เขาเป็นคนค่ะ เป็นคนที่เดาได้ยากมาก ๆ ด้วย

แถ่น..แทน...แท้นนนนนนน.....เขากลับมาแล้วค่ะ กลับมาแบบ งง ๆ 

ด้วยความที่กำลังนั่งดูสูตรอาหารอยู่หน้าจอสมาร์ทโฟนตัวจิ๋วอยู่ดี  ไม่นานนางก็สั่น ๆ ๆ ตึ๊ด ๆ ๆ อะไรหว่า...ไอ๊ยะ!!!

มีคนมากดไลค์รูปในไลน์ พระเจ้า!!!!!!!!!.....เหมือนซึนามิจะเข้ามาอีกรอบ เขามาพร้อมกับพายุจริง ๆ นะ ตอนแรกนึกว่าตาฝาด อ่อไม่ฝาดแฮะ...กดไลค์รูปที่ 1...2...3...4...ถึง 7 ...ความเงิบบังเกิด ณ บัดนั้น 55555

"อ้าวเฮ้ย....ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่นา"....ต้องร้องเพลงนี้มั้ย ถามว่า ดีใจมั้ย...ไม่ ไม่ ไม่...ไม่ดีใจก็บ้าแระ!!

แต่แปลกใจมากกว่า ที่ว่าคน ๆ นึงหายไป จู่ ๆ กลับมา พร้อมกับเหตุผลที่มาแบบนิ่ง ๆ สไตล์สายน้ำ...เฮ้อ คิดสิคิด

คิดว่าอารมณ์ตอนนั้นเป็นยังไง.....ติ๊กต่อก...ติ๊กต่อก....จ้องมองหน้าห้องแชท อ่ะ มาค่ะ ข้อความ สติ๊กเกอร์ เอ้อเฮอะ

สักพัก....เสียงมาาาาาาค่ะ.....ฮิ้วววว!!! แต่คำแรกที่ตอบรับไปคือ "อืม".....ไงล่ะ ไม่ได้หยิ่งอะไรหรอกนะ แต่ความรู้สึกมันมากมายจริง ๆ งง สับสน ปนโกรธ น้อยใจ แต่เท่าที่รับฟังได้มันก็คือเหตุผลของคนอย่างเขา คนที่เดาใจได้ยาก

อย่างน้อยก็ดีใจ กลับมาอย่างครบ 32 ไม่ขาด ไม่หาย...ส่วนต่อไปจะเป็นไงนั้น ก็ให้เป็นเรื่องของเวลาและสถานการณ์ก็แล้วกัน..... 

ช่วงนี้อากาศร้อน ๆ ก็ขอให้เพื่อน ๆ ทุกคน พักผ่อนกันอย่างมีสตินะคะ อย่าโดดลงโอ่งไปแช่ตัวซะก่อนล่ะ ตะคริวจะกินขาและจะหาว่าไม่เตือน...อิอิ 

ขอบใจที่เธอกลับมา "คุณชายสายน้ำ"