ผิว่ารัก...ผิว่าชอบ...มิตอบได้
ผิว่าหมาย...ผิว่าหมาง...คลางแคลงอยู่
ผิว่าอบ...ผิว่าอุ่น...ใจฟ่องฟู
ผิว่ารู้...ผิว่าช้ำ...ระกำเรา
ซูสีไทเฮา หรือที่ฝรั่งเรียกว่า Cixi นั้น อาจดูน่าเกรงขามและโหดร้ายในสายตาของใครต่อใคร แต่....ถ้าเป็นเรื่องราวของ “ความรัก” นั้นแม่นาง Cixi มีรักแท้ “หนึ่งเดียว”เท่านั้นนับจากวัยสาวรุ่นกระทั่งสิ้นลมไปในวัย 72 พรรษา
โดยส่วนตัว Cixi พบรักกับหนุ่มหรงลู่และสัญญารักมั่นก่อนจะถูกคัดเลือกเป็นสนม กระทั่งพัฒนาการไปสู่มเหสีรอง(จาก Cian) ก่อนที่ มเหสีหลักอย่าง Cian จะสิ้นชีพไปโดยมีซูสีฯขึ้นแท่นเป็น “พระพันปีหลวง” (Dowager)เพียงหนึ่งเดียวและเจ้ากี้เจ้าการบริหารประเทศตามสไตล์ของพระนาง --- นั่นเป็นเรื่องของการเมืองการบริหาร
แต่ในเรื่องของความรัก....พระนางยังคงรักมั่น รักเดียว รักคุด กับ หรงลู่มาตลอด แต่ฝ่ายชายเริ่มลังเล (หากแต่ยังรักฝ่ายหญิงไม่เสื่อมคลายและไม่แน่ใจว่าฝ่ายหญิงนั้นเปลี่ยนใจไปแล้วมากน้อยขนาดไหน)
สำหรับหรงลู่แม้จะรู้ว่าถูกพรากรักไปแต่วัยรุ่น แต่ยังปฏิพัทธ์กับ Cixi เสมอมา แม้มิมีโอกาสได้กายสัมผัสตลอดกาล แต่ใจนั้นรักตรึงไม่เสื่อมคลาย ในวันที่คนรักถูกหักหลังจากขุนทหารหรือการเมืองหรงลู่ยังเป็นกำลังใจเคียงข้าง และเป็นที่ปรึกษาในทุกเรื่อง.....
ในวันที่ซูสีไทเฮาใกล้สิ้นลม...พระนางกระซิบคำสำคัญกับเขา....ไม่มีใครรู้ว่าพระนางพูดอะไร แต่เชื่อมั่นว่าคำพูดของคนที่ใกล้สิ้นลมนั้นย่อมไม่ “ทรยศใจ” และนั่นคงเป็นสิ่งสุดท้ายที่หรงลู่อยากได้ยินมากที่สุด.....
บทกลอนข้างต้นที่แอบแต่งให้กับหรงลู่..จึงต้องแก้ให้สมบูรณ์แบบเสียที เพราะเขารู้ความจริงเข้าให้แล้ว
ว่าแต่ว่า....จะแต่งใหม่ให้เหมาะสมอย่างไรดี?
(Pete@copyright)
หมายเหตุ...คำว่า "ผิว่า" มีความหมายว่า "แม้นว่า" หรือ "หากว่า"