สวัสดียามค่ำค่ะ ด้วยสภาพอากาศที่ทะลุ 40 องศา...ไม่ต้องตกใจค่ะ มันร้อนจริง ๆ ร้อนทั้งกาย ร้อนทั้งใจ เรียกว่า นั่งสมาธิแทบไม่สงบกันเลยทีเดียว... ใจไม่สงบ กายก็สงบได้ยาก หลังจากส่งขนมเสร็จก็มีเวลาได้มานั่งอยู่ริมแม่น้ำ ก็คิดได้ว่า ขนาดสายน้ำที่ว่าเย็นแล้ว ยังร้อนระอุ จนหยุดอยู่เฉย ๆ ไม่ได้ บางครั้งก็ก่อตัวเป็นวังน้ำวนซะอย่างนั้น เผลอเข้าไปไกล้เมื่อใด ไม่ตาย ก็คงสาหัส เพราะแรงน้ำวนนั้นลึกล้ำ ยากจะกำหนด...นึกอยากจะเสกน้ำให้แข็ง เย็นยะเยือก จะได้หยุดอยู่นิ่ง ๆ และก่อเกิดความเย็นให้ทั่วทุกพื้นที่...แต่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ และไม่มีวันจะเกิดขึ้น เพราะยังไง "สายน้ำ" ก็ไม่มีวันไหลย้อนกลับ และไม่มีวันหลับไหล นับวันจะยิ่งไหลวน ๆ เวียน ๆ เปลี่ยนหมุนไปเรื่อย ๆ และไม่มีที่สิ้นสุด... เหมือนคน ๆ นึง ที่ผ่านมาให้รู้สึกดี ๆ พอความรู้สึกนั้นเริ่มเต็มพื้นที่ ก็เริ่มหายตัวไป ไม่นานก็กลับมาเป็นเหมือนฝนหน้าร้อนที่ทำให้เราผ่อนคลายได้ชัวครู่...แต่ก็รู้ว่าก็แค่ผ่านมา ไม่ได้มีอะไร บอกตรง ๆ ว่า "ไม่เคยเสียดายเวลาที่ได้คุยและรู้จักหรอกนะ แต่เสียดายความรู้สึกที่ให้ไปมากกว่า ที่เธอไม่เคยคิดจะเก็บรักษามันไว้ดีๆ อย่างที่เธอพูดเลย"...นี่ล่ะที่เรียกว่า "สายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ" เล่นน้ำนานไป น้ำอาจท่วมปอดได้ ไอ จาม จนหวัดถามหา...เลิกเล่นน้ำดีกว่า กินยาพารา ลดไข้ แล้วไปนอน พักผ่อนวันหยุดยาว ๆ กินข้าวกับครอบครัว รักตัวเองดีกว่า...ฮิฮิ ไปละ ....เที่ยวให้สนุกนะคะ ^^