มิอาจพบประสบพักตร์ ใช่ว่าจักคิดหักใจ
คิดถึงทุกวันไป แม้มิได้อยู่ใกล้กัน
ไม่ใกล้ก็เหมือนใกล้ เพราะดวงใจอันผูกพัน
เหมือนเห็นกันทุกวัน เราพบกันนั้นด้วยใจ
อาจไกลจนสุดสายตา เอื้อมคว้าไปคงไม่ถึง
ได้เพียงคิดคำนึง ส่งความคิดถึงไป
ทั้งที่รู้กันอยู่ ต่างกันแค่ไหน
ก็ไม่คิดมีใคร มีเธอผู้เดียว
...ว.วินิจฉัยกุล ^__^