สวัสดียามค่ำคืนที่อากาศระอุ...มากกกกกกกก หัวค่ำยามนี้ถ้ามีใครมานั่งกินทุเรียนด้วยคงดี...อิอิอิ หมอนทอง ชะนีไข่ อะไรเอ่ย...หลายคนคงนึกสะอิดสะเอียนกับกลิ่นของมันนะ แต่เราว่า แค่กลิ่นกับเปลือกนอกเท่านั้นที่แลดู น่าผะอืดผะอม...แต่เนื้อในสีเหลืองทองกับรสชาดต่างหากเล่าที่สวรรค์สรรค์สร้างมาให้เป็นผลไม้ที่มีรสชาดหวาน มัน (ถ้าใครชอบอ่ะนะ)... ทุเรียนกินดี ๆ ก็มีประโยชน์ กินไม่ถูกวิธีก็มีโทษ ล้วนแล้วแต่คนจะมองเห็น อย่าเพิ่งมองข้ามความงามของทุเรียนนะคะ เพราะเนื้อแท้ข้างใน มันช่างหอมหวานยิ่งนัก ^^ เหมือนคนเรานี่แหละที่หลายครั้งหน้าตาอาจทำให้ถูกมองผ่านไป โดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่า ภายใต้หน้าที่แสนธรรมดาของคนเรานั้น อาจมีความงดงามเกิดขึ้นในจิตใจจนยากที่ใครจะมองเห็นได้ง่าย ๆ เรียนรู้ต้องดูด้วยใจ มิใช่สัมผัสเพียงแค่สายตา