หนึ่ง: เฮ้ย! เจ๋ง   หวัดดีหว่ะ  สบายดีหรือเปล่า ได้ร้องเท้ามายัง

เจ๋ง: เออ หวัดดีไอ้หนึ่ง  นี่ไง ก็ใส่อยู่นี่ไง สวยเปล่าวะ

หนึ่ง: สวยดีนี่หว่า  ถูกใจมึงหล่ะสิ

เจ๋ง: คู่นี้ถูกใจกูมาก ใส่แล้วดูดี ใส่แล้วสบาย กระชับทุกที่ ฟินได้ตลอด กูดูแลอย่างดีเลยเว้ย

หนึ่ง: เว่อร์ แล้วมึง 555

เจ๋ง: ไม่ได้เวอร์โว้ย  เออ! มีเรื่องจะเล่าให้มึงฟัง ตอนกูไปเอารองเท้าคู่นี้ พี่เจ้าของเค้าร้านเค้าก็จำกูได้นะ  เค้าบอกว่ามีลูกค้าอีกคนก็จะมาเอาคู่นี้เหมือนกัน แต่เค้าเก็บให้กูหว่ะ เค้าบอกคู่นี้เหมาะกับกูมาก และคิดว่ากูต้องกลับไปเอาแน่ ๆ

หนึ่ง: โห! พี่เจ้าของร้านเค้าเก่งหว่ะ รู้ว่ามึงต้องกลับไปเอาแน่ ๆ

เจ๋ง: เออ!  มีอีกเรื่องเว้ย ที่กูอยากจะปรึกษามึงอ่ะ

หนึ่ง: อะไรวะ  อย่าบอกนะ ปิ๊งรองเท้าอีกคู่อ่ะ

เจ๋ง: ไม่ใช่ แต่ก็ใกล้เคียงหว่ะ  คืองี้ ตอนที่กูไปที่ร้านพี่เค้า มีน้องผู้หญิงคนนึงก็มาซื้อรองเท้าที่ร้านพี่เค้าเหมือนกัน  น้องเค้าสวยยยยย   น้องเค้าน่าร๊ากกกกมาก ยิ้มให้กูด้วยโว้ยยยยย  รอยยิ้มน้องเค้าทำให้กูตัวเบาเหมือนลอยอยู่ในอากาศเลยหว่ะ

หนึ่ง: โห!   ทำเสียงซะกูอยากเห็นเลย  ว่าแต่มึงได้คุยหรือทักน้องเค้าหรือเปล่าวะ

เจ๋ง: เปล่าหว่ะ ก็อย่างที่บอก พอน้องเค้ายิ้มให้กู กูก็ตลึง จนทำอะไรไม่ถูกเลยหว่ะ พอรู้ตัวอีกทีน้องเค้าไปไหนแล้วก็ไม่รู้  กูเดินวนหาหลายรอบก็ไม่เจอ    ถ้ามึงได้เห็นน้องเค้านะ มึงเอ๊ยยยย  มึงก็คงเป็นแบบกูแหนะ

หนึ่ง: เวอร์จริง ๆ  มึงจะรู้ได้ไงว่ากูจะตลึงจนทำอะไรไม่ถูกแบบมึงอ่ะ สเปคของกู กับของมึงอาจจะไม่เหมือนกันก็ได้   งั้นกูขอถามมึงหน่อยว่า ถ้ามึงจะมีแฟน สเปคแฟนของมึงจะต้องเป็นแบบไหน

เจ๋ง: ก็ต้องสวย น่ารักไว้ก่อนสิวะ

หนึ่ง: เน้นหน้าตาอีกแระ  มึงจำรองเท้าคู่ที่มึงซื้อมาคราวก่อนได้มั้ย คู่นั้นมึงก็บอกเป็นสเปคของมึงอ่ะ เป็นไงหล่ะ สวยแต่กัดตีนอ่ะ

เจ๋ง: โห! เล่นเปรียบสเปคผู้หญิง กับรองเท้าเลยนะมึง

หนึ่ง: เออ กูก็แค่อยากให้มึงดูคุณสมบัติอย่างอื่นด้วย อย่าดูแต่หน้าตาแล้วรีบตัดสินใจ แล้วสเปคอย่างอื่นหล่ะ มึงว่าถ้าจะมีแฟน แฟนมึงต้องเป็นแบบไหน

เจ๋ง: นิสัยต้องดีเว้ย ขี้อ้อนนิดหน่อย งอลได้แต่อย่ามาก  อืมมม....แล้วอะไรอีกนะ.....กูคิดไม่ออกแล้วหว่ะ

หนึ่ง: แค่เนี้ย! แล้วจะคบกับใครได้นาน ๆ ว่ะ

เจ๋ง: ก็กูคิดไม่ออกนี่หว่า กูก็ไม่เคยมีแฟนกับเค้านี่

หนึ่ง: อ้าว! มึงลืมน้องน้ำหวานเด็กมหาลัยคนนั้นแล้วหรอว่ะ

เจ๋ง: ไอ้หนึ่ง ถ้ารักกันจริงอย่าพูดถึงน้องน้ำหวานอีกนะ แค่เอ่ยชื่อกูก็ขนลุกแล้ว

หนึ่ง: เออ ไม่พูดก็ไม่พูด  ว่าแต่มึงก็คงหมดโอกาสเจอน้องผู้หญิงที่มึงเจอที่ร้านรองเท้าแล้วสิ

เจ๋ง: ทำไงดีว่ะ เรื่องที่กูอยากปรึกษามึงก็เรื่องเนี้ยแหนะ    รอยยิ้มน้องเค้ายังอยู่ในใจกูอยู่เลยเนี่ย....อืมมมมม

หนึ่ง: ไอ้เจ๋ง ถ้ามึงมีโอกาสได้เจอน้องผู้หญิงที่มึงเจอที่ร้านรองเท้าอีกครั้งนึง มึงตั้งใจจะพูดอะไรกับน้องเค้าวะ

เจ๋ง: เออออออ.. กูก็จะบอกน้องเค้าว่า กูอยากได้น้องเค้ามาเป็นแฟนกูหว่ะ

หนึ่ง: เอางั้นเลยหรอวะ โครตเห็นแก่ตัวเลยหว่ะ  มึงจะไม่ถามน้องเค้าก่อนหรอวะ ว่าน้องเค้ามีแฟนหรือยัง

เจ๋ง: เออ กูก็กะจะถามด้วยแหระ    มึงอยากจะสอน อยากจะบอกให้กูทำอะไรก็ว่ามา จะทำยังไงดีให้มีโอกาสเจอน้องเค้าอีก

หนึ่ง: กูก็อยากจะช่วยมึงนะ แต่ก็ไม่รู้วิธีที่กูคิดไว้จะได้ผลหรือเปล่า  วันอาทิตย์นี้กูว่าง กูจะมารับมึง  มึงเตรียมตัวให้พร้อมแล้วกัน

เจ๋ง: วันอาทิตย์นี้  มึงจะมารับกู  รับไปไหนวะ

หนึ่ง: เออน่า! อีกอย่างนึงกูจะให้การบ้านกับมึงอย่างนึง

เจ๋ง: เฮ้ย!   ให้การบ้านกูด้วยหรอวะ

หนึ่ง: เออ  การบ้านก็คือ ให้มึงคิดซิ ว่าคุณสมบัติของตัวมึง อะไรบ้างที่มึงคิดว่าผู้หญิงชอบ และอะไรที่ผู้หญิงไม่ชอบ  เรียกว่าข้อดี  ข้อเสีย ของมึงมีอะไรบ้าง  ถ้าตัวมึงไม่รู้ก็อย่ามีแฟนเลยหว่ะ  แล้ววันอาทิตย์นี้เจอกัน  กูไปแระ

เจ๋ง: เฮ้ย!  เดี๋ยว....ไอ้หนึ่ง    มันจะรีบไปไหนวะ   ข้อดี ข้อเสีย ของตัวเรามีอะไรบ้างวะ  ก็ดีทุกอย่างนี่หว่า.....เอากูนอนไม่หลับอีกแล้ว ไอ้หนึ่งนะไอ้หนึ่ง