เคยรู้สึกดีกับใครมากๆ จนไม่มีความรู้สึกอะไรแล้วไหม?  มันเหมือนเป็นความเคยชินหรือความเฉยชาก็ไม่รู้สินะ...หรือบางทีการรู้สึกพิเศษกับใครมากๆ มานานหลายปีโดยไม่คิดเหลียวมองใครอื่นเลยมันอาจกลายเป็นสิ่งที่ค่อยๆ กัดเซาะกลืนกินหัวใจของเราให้ด้านชาจนไม่รู้สึกอะไรกับใครได้อีกแล้ว

     จึงๆ การนิ่งก็ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึกอะไรแล้วเสมอไป...บางทีการฝืนทำหน้านิ่งและท่าทีเย็นชาที่แสดงออกไป  ข้างนอกอาจดูแข็งๆ เยือกเย็น  แต่จริงๆ แล้วมันอาจจะเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกปวดร้าวที่ซ่อนอยู่ภายใต้หน้ากากของความเย็นชาก็เป็นได้...บางครั้งก็อยากให้ใครสักคนพูดว่า  "ไม่จำเป็นต้องทำหน้านิ่งหรือแกล้งทำเป็นเข้มแข็งตลอดเวลาก็ได้...ถ้าไม่โอเค  ไม่ไหวก็บอก"

      เคยรู้สึกว่าตัวเองแตกต่างไหม?  แตกต่างเกินไปที่ใครสักคนจะหัวมาเหลียวมอง  จริงๆ มนุษย์เราเกิดมาเพื่อแตกต่าง  ไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะเหมือนใคร  ถ้าใครสักคนจะสนใจในตัวเรา  เขาต้องสนใจในสิ่งที่เราเป็นและแตกต่างจากคนอื่น  หัวใจนี่มันเป็นเรื่องอ่อนไหวและละเอียดอ่อนมากเลยนะ...หัวใจบางดวงผ่านความเจ็บปวดมามากจนปิดตายไม่กล้าเปิดให้ใครเห็นอีก  แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่มีทางเปิดออกอีกครั้ง  บางทีมันอาจกำลังรอผู้กล้าสักคนเข้ามาค้นหาและเปิดมันออกอีกครั้งก็ได้...