ผมไม่ทราบว่าสมัยก่อนเขาทักทายกันอย่างไร จะใช้ท่อนไม้ท่อนหินตีหัวกันหรืออะไรไม่ทราบ ผมขี้เกียจไปสืบทราบมาให้รู้ ให้ปวดหัว แต่ตั้งแต่โตมาจนถึงทุกวันนี้ก็เคยได้ยินคนทักทายกันหลายๆ อย่าง พยักหน้าให้กันหรือโบกไม้โบกมือให้กัน แต่ผมจะมาพูดถึงการทักทายแบบออกเสียงเป็นคำพูดโดยทั่วๆ ไปที่ได้ยินมา

ผมขอแบ่งไว้เป็นสามจำพวก

พวกแรก ผมว่าเป็นพวกกลัวตาย หรือพวกห่วงสุขภาพของผู้อื่น คือ พวกนี้จะชอบทักทายกันด้วยคำว่า คุณสบายดีหรือ, เป็นอย่างไรบ้าง, ทางบ้านไปอย่างไร ฯลฯ การตอบส่วนมากก็ตอบสบายดี จะไปตอบว่า ผมไม่สบาย ป่วยหนักมาหลายวันแล้ว ยังไม่หายขาดเลย เมียก็มาหนีตาหนุ่มข้างบ้านไป หมาก็มาตาย แถมหุ้นตกหมดเนื้อหมดตัวยังไม่พอยังมาโดนไล่ออกจากงานอีก เฮ้อ ไม่ได้เดี๋ยวคนถามจะนึกว่าไม่น่าถามเลย

พวกที่สองคือพวกห่วงกินหรือพวกกลัวเขาจะอด ชอบถามว่า กินข้าวหรือยัง, กินข้าวกับอะไร ฯลฯ คนตอบก็ตอบว่ายังหรือกินแล้ว กินกับไข่หรือไก่ ก็บอกไป แต่ถ้าเดินไปแล้วมีคนถามซึ่งคนถามเขากำลังกินข้าวอยู่พอดีก็ต้องตอบว่ากินแล้ว เพราะถ้าตอบว่า ยังไม่ได้กินอะไรเลยมาสองวันแล้ว เพราะเมียหนีไปไม่มีเงินเหลือซื้อข้าวกิน คนถามจะทำหน้าไม่ถูก แล้วจะตอบกลับมาหรือชวนคุยลำบาก หรือเดี๋ยวเขาจะพูดมาว่า ไม่ได้กินมาแล้วตั้งสองวันเรอะ มีความอดทนดีนี่ ก็อดต่อไปนะ

สามพวกห่วงเที่ยวหรืออยากรู้อยากเห็นเรื่องชาวบ้าน ชอบทักทายว่า ไปไหนมา, จะไปไหน, จะไปเที่ยวเหรอ ฯลฯ เขาถามว่าจะไปตลาดเหรอ คนตอบส่วนมากชอบตอบว่า เปล่า จะไปตลาดนะ ต้องตอบเปล่าไว้ก่อน คงกลัวเขาขอตามหรือฝากซื้อของมั้ง

ผมอยากรู้ว่าพวกคุณๆ ชอบทักทายกันอย่างไรครับ ช่วยบอกหน่อย แต่สำหรับผม ผมว่าสวัสดีดีกว่าไปไหนมา อิๆๆ