ใครเป็นคนจำกัดภาพลักษณ์ของผู้หญิงว่าถ้าจะเป็นที่ต้องการของผู้ชายสักคน เธอคนนั้นจะต้อง จิตใจดี คิดบวก ชอบทำบุญ ทำกับข้าวเก่ง เข้ากับคนง่าย อารมณ์ดี มองโลกสดใสเป็นสีชมพูดตลอด และพร้อมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนที่เธอรักเสมอ

แล้วใครไม่รู้อีกเหมือนกันที่บอกว่า คุณสมบัติแบบนั้นแหละที่เป็นสุดยอดสตรีที่ต้องการในสามโลก ต่อให้ตายไปแล้วในชาตินี้ก็ขอย้อนกลับไปเกิดอีกในยุคอนาคตแบบ back to the future หรือไม่ก็ขอข้ามประตูเวลากลับไปเกิดในยุคก่อนเสียกรุงฯครั้งที่ 1 ก็ยังดี

ไอ้คนที่กำหนดแบบนั้น (หรือคุณที่กำหนดแบบนั้น-ไม่ต้องไอ้นำหน้าก็ได้)มันช่างไม่รู้บ้างหรืออย่างไรว่า ... ขนาดตัวเองยังทำไม่ได้เลย นับประสาอะไรจะไปคาดหวังกับใครสักคนให้มีคุณสมบัติเลิศเพอร์เฝ็คสุดโต่ง extreme ปานนั้น

จริงๆแล้ว ถ้าเรายังรักตัวเองไม่เป็นก็อย่าหวังว่าจะไปรักใครเป็นเลย ... ดังนั้น ถ้าผู้ชายทั้งหลายยังหวังจะได้ยอดเบญจกัลยาณีแบบเอาเป็นเอาตาย(คือชาตินี้ถ้าไม่ได้ตามสเป๊คตรูก็จะขอเป็นโสดไปจนตาย)ละก็  ทางที่ดีน่าจะลดสเป็คลงมาบ้าง หรือไม่ก็ ขยับไปเปลี่ยนสภาพตัวเองให้มันมีอะไรดีหรือพัฒนาบ้างขึ้นมาก่อนก็คงจะดี

ไม่ใช่ทำงานออฟฟิซจนหน้าดำ พอตกเย็นก็มองหาที่ฟาดเหล้ากัน จากนั้นก็ไปหาที่ลงตามสะดวกไม่ว่าจะเป็นไซด์ไลน์ โรงนวด ตามผับ ตามเล้าจน์ หรือบางทีหมดงบจริงๆไปแถวๆวงเวียน 22 หรือ สี่แยกคอกวัวก็ยังเอา... ถ้าทำแบบนั้นจนเป็นนิสัยแล้วหวังจะหาสาวดีๆสักคนมากอด มาเป็นแม่ของลูก หรือมาทำอะไรก็เถอะ...คาดว่าน่าจะยาก เพราะขนาดตัวเองยังหยำเปซะขนาดนั้น

หรือถ้าจะสุดขั้วไปอีกแบบ เช่น ทำงานหวังอนาคตกันจนหัวฟู วันๆทำแต่งานหวังเอาผลงาน(ซึ่งก็เป็นเรื่องดีเพราะมันหมายถึงอนาคต) จนเรียกว่าหน้าที่การงานไปได้ดี แจ่มแจ๋ว อนาคตสดใสมากๆ แต่สิ่งที่พลาดไปคือ ทุ่มเทแต่งาน หากแต่ไม่เคยมองดูตัวเองเลยว่า หน้าแก่ หน้าเหี่ยวขนาดไหน ไม่เคยออกกำลังกาย จนร่างกายทรุดโทรม  เดือนๆมีแต่ผลงานน่าชื่นชมแต่สุขภาพกายนั้นย่ำแย่ แบบนี้เข้าข่ายงานดีแต่ตายเร็วแน่ๆ

ยิ่งพูดถึงคุณภาพจิตใจยิ่งเข้ารกเข้าพง เพราะขนาดร่างกายยังดูไม่ได้แล้ว จิตใจไม่ต้องพูดถึง ขืนเป็นแบบนั้นทั้งชาติพออายุแค่ 40 ก็ดูแก่เกินวัยแถมมีของแถมด้วย โรคความดันโลหิต เบาหวาน กล้ามเนื้ออ่อนแรง สมองบวม เส้นโลหิตในสมองแตก เป็นต้น

พอถึงตอนนั้นจะมาโอดครวญว่า ทำงานเก่ง มีเงินเก็บเยอะ ทำไมไม่มีผู้หญิงที่ไหนสนใจบ้างเลย บางทีบอกว่า “ทำงานจนไม่มีเวลาหาคู่ก็มี”  แต่ลึกๆแล้ว...มันไม่ใช่แค่ไม่มีเวลาหาคู่  เอาเข้าจริงๆ คือไม่มีเวลาดูแลตัวเองด้วยซ้ำไป

ผู้หญิงคงไม่รักผู้ชายที่ แม้แต่ตัวเองยังก็ยังรักตัวเองไม่เป็น ไม่ได้เรียนรู้ที่จะรักตัวเอง แล้วอย่างนั้นจะรู้จักรักคนอื่นหรือไปรักสาวๆได้อย่างไร...เรื่องนี้น่าคิด

เรื่องแบบนี้คงไม่มีใครผิดหรือถูก หรือใครต้องมาสอนใคร จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องของธรรมชาติล้วนๆ ส่วนใครจะคิดได้มากน้อยขนาดไหนก็คงต้องเอาไปทบทวนเท่านั้นเอง  ใครพบจุดอ่อนจุดบกพร่องของตัวเองได้ไว แถมแก้ไขทันก็อาจจะได้อย่างที่ต้องการ ส่วนจะได้แล้วจะประคองกันไปรอด หรือไปกันนานขนาดไหน ไม่มีใครรับประกันได้ เพราะจริงๆแล้วมนุษย์ไม่อาจควบคุมทุกสิ่งได้  ขนาดชีวิตตัวเอง(ความตาย)ยังคุมไม่ได้แล้วจะอุตริไปคุมจิตใจคู่ของตัวให้อยู่กับตัวเองตลอดกาลแบบ 7-11 มันก็คงเกินไป

..............

ส่วนเรื่องที่น่าจะคลิกแต่ไม่คลิกของสาวๆนั้นน่าสนใจมาก  เพราะไม่ว่าหล่อนจะทำงานไฮโซขนาดไหน สวยระดับนางฟ้า หรือหน้าตาธรรมดาๆแต่ทำงานเก่ง หรือมีเงินเก็บเป็นพันล้าน หรือกระทั่งสาวๆธรรมดาที่เพอร์เฝ็คไปทั้งตัว รวมไปถึงสาวหน้าตาและทรวดทรงแบบบ้านๆ ... แทบทั้งหมดนั้นก็ต้องการความอบอุ่นและคนที่เข้าใจกันทั้งนั้น

บางทีเธอต้องการแค่คนที่เข้ามาทักทายกันบ้าง แต่หนุ่มๆมักจะหวาดๆกันเป็นส่วนใหญ่

ลองนึกภาพสาวสวย หุ่นตัวเอส หน้าที่การงานดี หอมฟุ้งไปทั้งตัวไปนั่งแฮงค์เอ๊าท์ในที่ชิลๆแต่กลับเจอหนุ่มๆที่ขยาดจนไม่กล้าเข้าไปทัก หรือทักแล้วพูดไม่เข้าหู เพราะหวังจะจีบให้ติดกันทั้งนั้น  บางทีเอาอกเอาใจกันสุดฤทธิ์เพราะหวังทำคะแนน จนสาวๆอยากจะอ้วกเป็นเสียงท่อไอเสียรถเฟอร์รารี(ทำไงไม่รู้?)

เรื่องจริงของสาวสวยก็คือ...เธอเจอหนุ่มที่เข้ามาป้อหรือมาจีบหรือหว่านคารมหรือเอาใจเธอทั้งวันทั้งคืนจน “เอียน” ไปหมดแล้ว สิ่งที่เธอต้องการก็คือ “ความมั่นใจ”จากผู้ชายสักคนมากกว่า หรืออย่างน้อยก็อยากเจอคนที่ทำให้เธอรู้สึกติดดิน ไม่ต้องเอาใจกันเกินเหตุ ไม่ต้องยกยอกันจนเว่อร์ แต่พวกเธอต้องการคนที่มีความเป็นแมนทั้งคำพูด การกระทำ รวมไปถึงเสน่ห์ที่ทำให้เธอค้นหามานาน

ไม่แปลกที่หนุ่มไม่หล่อ กล้ามไม่แน่น และไม่ได้เป็นลูกคุณหนู แต่มีอารมณ์ขัน ทำให้เธอหัวเราะได้ นั่นคือคนที่ทำให้เธอรู้สึก “มีความสุข”ที่จะปล่อยใจไปกับเขาได้ตามต้องการ  ...

ที่เธอมาแฮงค์เอ๊าท์ก็เพราะอยากผ่อนคลาย ไม่ได้อยากจะถูกตามมาเอาใจนอกสถานที่ หากแต่ต้องการความสุขที่ผู้ชายธรรมดาๆสักคนจะเข้าใจเธอแล้วก็คุยกันได้แบบสบายๆ...พอเธอชอบแล้ว อย่างอื่นที่คาดหมายอาจจะตามมาก็ได้...แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องน่าเสียดายที่หนุ่มๆทั้งหลายมุ่งแต่จะทำคะแนนกันเป็นหลัก...และสิ่งนั้นผลักให้พวกเขามีสภาพเหมือนหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่อีกหลายต่อหลายก่อนหน้าที่พยายามป้อหรือจีบเธอมาทั้งวัน...มันก็เลยไม่คลิก

และให้ตายเถอะ...หากมองว่าหนุ่มๆอยากจีบสาวแบบไหน บางที ไม่ต้องถึงขั้นเป็นสาวที่เข้าวัดทำบุญ(เข้าได้ก็ดีเหมือนกัน) - ทำกับข้าวเป็น(ไม่อร่อยก็ฝึกกันได้) - เซ็กส์ยอดเยี่ยม(มาเทรนด์ทีหลังก็ได้อีก) – มีเงินเก็บเยอะ (ถ้าเอาเงินมาเป็นตัวล่อ คุณก็จะได้แบบที่คุณล่อนั่นแหละ เพราะอย่างนั้นอย่าเอาพวกนี้มาเปิดเผยเลยนะสาวๆ) หรือมีคุณสมบัติที่คิดว่าผู้ชายทั้งโลกฝันอยากจะได้(คิดไปเอง) และคิดว่าแบบนั้นอาจดึงหนุ่มๆเข้ามาในชีวิตได้

ขอบอกว่า...ไม่จริงทั้งหมด ... ที่จริงหนุ่มๆต้องการสาวๆที่ พร้อมจะเดินไปในอนาคตด้วยกัน แชร์ไอเดียหรือโครงการในชีวิตอีก5-10-20 ปีข้างหน้าได้ ... ยอมรับว่าแม้วันนี้เราจะยังไม่มีสิ่งที่ต้องการแต่ไม่ท้อที่จะสร้างปัจจัยต่างๆด้วยกัน (อยากมีเงินเก็บเป็นล้านก็ต้องหาวิธีด้วยกันละ ไม่ใช่เอาแต่ฝัน) ... และสิ่งที่ต้องมีด้วยกันก็คือ “ลงมือกระทำ”หรือ take action ในทุกโครงการที่แชร์ไอเดียกัน...ผู้หญิงแบบนี้มากกว่าที่น่าสนใจมาก

แต่ที่สำคัญก็คือ...เขาคนนั้นต้องรู้จักรักตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจให้เป็นก่อน หากเขาทำได้ดีก็ย่อมมีสตรีที่เข้าใจเขาและพร้อมจะคลิกหรือฝากชีวิตไปด้วยกันได้

วันนี้...คุณเริ่มอยากจะคลิกกับใครสักคนหรือยัง?

pete@(hand)somewhere