เพราะรัก .. ชนะทุกสิ่ง .. คำนี้อาจจะทำให้คนอีกหลายๆ คนที่หมดศรัทธาในเรื่องความรัก คนที่กำลัง ท้อแท้ หดหู่ และสิ้นหวัง สะกิดต่อมความรู้สึกเล็ก ๆ ว่าจริงหรือ? ฉัน/ กู/ ข้า ไม่เชื่อ .. บางคนอาจจะยิ้มเยาะ

แต่สำหรับคนที่รัก และผูกพันกับสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ เช่นเราคนนี้ เชื่อเหลือใน Power of Love หรือ พลังแห่งรัก ..

          ด้วยความที่เราเป็นคนรักสัตว์ และทนเห็นสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ ถูกทอดทิ้ง หรือ ทำเป็นไม่เห็น สัตว์ที่เดินงง หลงอยู่ข้างทางไม่ได้ .. เพราะไม่อยากจะเห็นภาพว่าอีกวันหนึ่งเราผ่านมาที่เดิม แล้วพบศพของมัน แค่ 2 มือของเราก็ช่วยให้มันมีทางรอดชีวิตอยู่ได้ ขอถ่ายทอดเรื่องราวที่คนรักสัตว์อาจจะเข้าใจ นะคะ (ยาวไปนิดนึง ต้องขออภัยอย่างแรง)

          ณ เช้าวันหนึ่งที่ออฟฟิศ ปกติมาทำงานเช้า แม่บ้านก็จะทำความสะอาดนู่นนี่นั่น ทักทายกันตามปกติ แต่วันนี้ป้าแกถอนหายใจเฮือกๆ จนเราต้องเอ่ยปากถามว่าไม่สบายใจอะไรหรือเปล่าคะ .. ป้าเล่าว่า มีแม่แมวมาคลอดลูกบนฝ้าเพดาน แล้วแม่มันหายไปไม่กลับมาอีกเลย หลานของป้า และพวกเด็ก ๆ เลยปีนไปช่วยลกแมวตัวน้อย ๆ 3 ตัว ยังไม่ลืมตาลงมาจากฝ้า ด้วยความที่สภาพมอมแมม เด็กๆ จึงเอาไปอาบน้ำ ! (มายกอด.. เรายกมือทาบอก ) แล้วหลังจากนั้น มันก็ตายไป 2 ตัว (โถ ลูก ..) จึงรีบถามว่าตอนนี้อีกตัวเป็นยังไง แกก็บอกว่าหลานป้อนนมอยู่ ..แต่ป้อนตอนเช้า กว่าจะกลับก็มืดค่ะ (โอ๊ย ๆ ๆ ๆ ... ) ไม่รู้จะทำยังไง ..เราก็พยักหน้าหงึกหงัก แล้วก็เดินจากมาด้วยความกระวนกระวาย ทุกข์ใจ และเป็นห่วงมาก เพราะลูกแมวเล็ก ๆ จะต้องได้กิน ทุกๆ 2 ชั่วโมง โอ๊ย .. เครียดค่ะ

          จนกระทั่งตอนสายๆ จึงเดินไปบอกป้าแม่บ้านว่า เอาอย่างนี้นะคะ พรุ่งนี้หนูลาพักร้อน 2 วัน ป้าช่วยป้อนนมตราหมี / นมกล่องรสจืดนะคะ ช่วยดูมันถ้ามันรอด เอามาให้หนูวันศุกร์นะคะ ...ปรากฏว่าท่าทางชะตาของแมวน้อยจะต้องมาอยู่กับเรา ...

          เช้าวันศุกร์ เราก็เห็นกล่องใบเล็กๆ มีลูกแมวสีขาว-ดำ ตัวเล็กแค่ฝ่ามือเรานอนอยู่ในกองเสื้อยืดเก่าๆ ด้วยสภาพผอม และลืมตาแล้ว แต่ตาของมันขุ่นมัว มองไม่เห็น แสดงว่าอายุคงจะเกิน 1 สัปดาห์ สภาพที่ตัวเล็กและผอมมาก เราถึงกับจุกในคอ และตั้งใจว่าหนูจะต้องรอด .. เรารีบไปยืมไฟแบบที่เขาใช้กก เป็ดมา และเอาเจ้าลูกแมวมานอนในก่องที่ปูด้วยผ้านุ่มๆ ใต้โต๊ะเรา พร้อมเปิดไฟกก .. ปฏิบัติการหาอุปกรณ์ยังชีพในที่ทำงานก็เริ่มขึ้น

แมวน้อยกินนมน้อยมากจนเราใจหาย กลัวว่าเขาจะตาย .. เราพยายามป้อนนมเขา ทุก ๆ 1 ชั่วโมง ทีละหยด 2 หยด ก็ต้องให้ระบบการกินของเขากลับมาปกติ ตื่นมาป้อนนม ทุก ๆ ชั่วโมง ทุกคืน กระตุ้นการขับถ่ายให้เขา จากวันเป็นสัปดาห์ แมวน้อยเริ่มกินนมได้เยอะขึ้น เริ่มเดินเตาะแตะ . ตัวอวบขึ้น (โอ๊ย ..ดีใจผุดๆ ) .. ช่วงนั้นเราคงเหมือนซอมบี้เลยเพราะอดนอน .. (ผู้ชายหนีหมด .. 555+) เมื่อแมวน้อยอายุได้ 2 สัปดาห์ เราสังเกตว่า ตาที่ลืมของเขาไม่ได้มองเคลื่อนตามสิ่งที่เคลื่อนไหวตรงหน้า .. มันตาบอดหรือ ... เรารีบพาไปหาหมอ และ ยังหวังว่า ตาเขาพัฒนาช้าเพราะขาดอาหารตอนเล็ก ๆ  ชีวิตน้อย ๆ ก็ยังมีหวังว่าจะมองเห็น เราป้อนวิตามิน และนมต่อไป  ทุกวัน ทุกคืน จนหัดให้แมวน้อยกินอาหารเปียกได้ วันเวลาผ่านไปเหมือนติดปีกบิน ระหว่างที่นั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ .. เจ้าแมวน้อยที่ขึ้นมานอนอยู่ข้างๆ คีย์บอร์ด มองตามนิ้วของเรา (โอ๊ะ ๆ ๆ ไหนลองเทสดู เฮ้ย .. นางหันตามนิ้วที่เคลื่อนไหวแล้ว....)  .. เป็นวันที่โลกทั้งใบ ดูสว่างไสว .. เรายิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นเจ้าแมวที่เราฟูมฟักมันมา เติบโต อย่างแมวปกติ แข็งแรง ... เพราะรัก ชนะทุกสิ่ง จริงๆ .. รักนะ ..เจ้าร้อยล้าน ของแม่