.....เดินถนนในกรุงเทพหรือเมืองใหญ่ในประเทศไทยอาจได้เห็นอาหารตาน่าเพลิดเพลินพอๆกับอาจจะตกท่อได้ตลอดเวลา
.....ทำงานในออฟฟิซบางทีก็เจอแต่งานง่ายๆแก้ไขปัญหาได้ชิลๆ แต่บางทีก็เจอเรื่องยากจนรับมือไม่ไหวต้องอาศัยพันธมิตรมาช่วยระดมสมอง
.....ไปเที่ยวชายทะเลสบายๆฟาดซีฟู้ดแกล้มเบียร์คุยกันกระหนิงกระหนิงกับคนรู้ใจ เผลอๆอาจเจอคนเมาต่อยกันที่โต๊ะข้างๆจนทำให้ต้องย้ายไปที่ร้านอื่นมุมอื่น
.....เข้าโรงหนังดูหนังเพลินๆกลับเจอคนนั่งหลังยกเท้าถีบพนักพิงหลังเป็นจังหวะโดยไม่รู้ว่าคนนั่งเก้าอี้หน้าเขาจะรำคาญ อาศัยพวกมากมากันเยอะนึกจะทำอะไรก็ทำ เลยทำให้ดูหนังไม่สนุกแถมไม่อยากมีเรื่องก็เลยต้องเลิกดูหนังกลางคัน
.....หนุ่มคบสาว สาวคบหนุ่ม ผ่านเว็บไซต์มาหลายเดือน พอมีทีท่าว่าจะไปกันได้ดี ปรากฏว่ามารู้ทีหลังว่าเราเป็นแค่หนึ่งในตัวเลือกเกรดพรีเมียม(หรือจะโลว์คลาสก็ไม่รู้)ของเขาหรือเธอซะอย่างนั้น...โธ่...ชีวิตแอบกระชุ่มกระชวยแป๊บหนึ่งก่อนจะร่วงโรยแบบเดิม
.....นั่งรอคิวร้านอาหารรสเด็ด ปรากฏว่าพอถึงคิวได้เข้าไปนั่งเต๊ะจุ๊ยในร้านกลายเป็นว่าอาหารจานซิกเนอเจอร์ไม่เหลือซะแล้ว...แบบนี้เซ็งอารมณ์สุดๆ
.....นัดกันไปออกเดทครั้งแรก คู่เดทแสนหวานไม่เห็นทำตัวเหมือนที่โม้ไว้เลย จริงๆแล้วอะไรๆก็ยอมได้หมด เว้นแต่เรื่อง “เหยียดคนนี่ละ” รับไม่ได้เลย (แม้คุณอาจจะหุ่นดีเพอร์เฝ็คเพียงใด แต่ก็ไม่ใช่เหตุจะไปตำหนิคนอ้วนหรือดำคล้ำ หรือไม่หล่อไม่สวย) เพราะเอาเข้าจริงแล้วสักวันคุณหรือเราๆท่านก็ต้องชราภาพ เดินไม่คล่อง และจะว่าไปแล้วเรื่องนี้เป็นธรรมชาติมากๆ ใครมันจะหล่อสวยได้ตลอดกาล ...ถ้าไม่เข้าใจธรรมชาติก็จะทำให้เห็นโลกบิดๆเบี้ยวๆกันไป --- โอ้เวรของกรรม
..... และอีกสารพัดเรื่อง
ยกประเด็นแบบนั้นมาให้อ่านกันไม่ใช่อยากจะให้เซ็งชีวิต จริงๆแล้วอยากให้มองเห็นว่า “อะไรๆก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้นในโลกใบนี้” เราควรทำใจยอมรับกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้เสมอ... แม้กระทั่งความรักที่มองหากันหนักหนาก็ตาม
ใครจะไปรู้ว่าวันที่มีใครคนหนึ่งบอกรักคุณ พอถึงพรุ่งนี้เขาคนเดิมอาจจะบอกว่า “ไม่รัก”คุณแล้วก็ได้ เพราะคุณไม่อาจคาดการณ์อนาคตได้ และแน่นอนที่สุดว่า ทุกสิ่งย่อมมีการเปลี่ยนแปลง
ถ้าไม่อยากให้รักจาง หรือหายไปในอากาศ ก็คงต้องสร้าง factor ดีๆขึ้นมารองรับ หรือถ้าต้องขาดความรักไปจริงๆก็ต้องทำใจยอมรับว่ามันย่อมเกิดขึ้นได้เสมอเช่นกัน
ดังนั้น...ไม่ต้องกลัวที่จะรัก หรือถูกปฏิเสธความรัก... เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทุกวัน ทุกมุมโลก และแม้กระทั่ง “ที่นี่”
Pete@(hand)somewhere