Q.....“ความรักหายไปไหน?”

A….. “ความรักไม่เคยหายไปจากใครหรือสิ่งใดๆในโลก ที่จริงความรักยังอยู่กับเราตลอดเวลา”

Q… “แล้วมันอยู่ตรงไหนล่ะ เมื่อกี๊ลองมองๆหาพบแต่ใบแจ้งหนี้ กับตั๋วจำนำที่ต้องไปต่อดอก”

A… “ความรักไม่ได้อยู่ไกล มันอยู่ลึกลงไปที่อกซ้ายแค่ 1-2 นิ้วเท่านั้น ลองหายใจลึกๆซิ จะสัมผัสถึงความรักนั้นได้ชัดเจน”

Q… “เชอะ...มาแบบตรรกะอีกแล้ว ...ซีเรียสหน่อยซิ  เราหมายถึงความรักแบบชาย-หญิงน่ะ แบบว่ามีโรแมนติก มีฟิลลิ่งหวิวๆน่ะ”

A … “ความรักแนวๆความต้องการตามธรรมชาติน่ะ มันหวิวดี ก็จริงอยู่ลองนึกภาพตัวเองตอนหนุ่มสาวแบบนี้ กับตอนที่อายุสัก 80 มันยังจะใช่อีกมั้ย?”

Q… “หมายถึงอะไร ไม่เข้าใจ ทำไมต้องคิดไกลขนาดนั้น?”

A… “ถ้าคิดแคบๆเราก็จะได้อะไรแคบๆ จริงๆแล้วคนเราคิดอะไรก็ได้แบบนั้น และที่ให้เปรียบเทียบตอนหนุ่มสาวกับตอนแก่จะเข้าโลงก็เพราะว่าอยากให้เห็นว่า ไมมีอะไรในโลกนี้อยู่ยงคงกระพันโดยไม่เปลี่ยนแปลง... ความรักที่หวิวตอนนี้บางทีอีกชั่วโมงข้างหน้าหรือหลายปีข้างหน้าอาจเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ที่เขารักเราหรือเรารักเขา หรือที่พิศวาสกันจนขยี้ผ้าปูเตียงเมื่อคืนอาจกลายเป็นลูกปืนตุงตาข่าย เอ๊ย ตุงหัวใจเพราะเลิกรักกันก็ได้”

Q… “จะให้เลิกรัก หรือให้ปลงใช่เปล่า แบบนั้นเลิกฝันไปเถอะ...เขายังอยากแฮ็ปปี้คืนละหลายๆครั้งอยู่นะต๊ะเอ๊ง เข้าใจมั้ย?”

A….. “อยากจะมีเรทเอ๊กซ์กันทั้งวันก็ไม่มีใครว่า แต่ให้รู้ๆอยู่ว่าไม่มีอะไรแน่นอนสักอย่างในโลกนี้ ดังนั้น ยังไงๆก็รักตัวเองให้มากๆ  เพราะขนาดรักตัวเองยังทำยากเลย นับประสาอะไรจะไปรักคนอื่น และที่ขยุ้มผ้าปูเตียงกันทุกคืนน่ะ รู้หรือเปล่าว่าตอนนั้นมันเป็นโมเมนต์ตามธรรมชาติของมนุษย์โลกที่ต้อง “ดำรงเผ่าพันธุ์” เพราะงั้นธรรมชาติถึง “สร้างรสชาติ”มาให้มันต้อง “อยากเสมอ” ซึ่งบางทีก็ปนๆด้วยความรัก ผสมกับความหื่น และคลุกเคล้ากับความสุข”

Q… “อิๆ พูดซะจนไม่อยากมีความรักแล้ว อยากมีแต่การดำรงเผ่าพันธุ์ซะงั้น... เอ๊ะๆ แล้วถ้าอกหักล่ะ มันก็อดหมดทุกอย่างน่ะซิ ทั้งรสชาติความรัก แถมยังไม่มีกามารมณ์เพราะไม่มีคนรักมาร่วมสังเวยกรรมง่ะ แถมยังเศร้าอีก เรียกว่ามาเป็นเซ็ทเป็นเมนคอร์สเลย”

A…. “มันก็เป็นธรรมชาติทั้งนั้นแหละ...มันมาแล้วมันก็ไป ...ใครในโลกนี้ไปห้ามไม่ให้พระอาทิตย์ส่องหรือหยุดได้(อย่าบอกว่าหนุมานล่ะ โกรธกันตายเลย นั่นมัน epicจ้า) ...ใครห้ามน้ำทะเลซัดชายหาดได้บ้าง และ แม้แต่ตัวเราเองยังห้าม “ความคิด” ไม่ได้เลย (ถึงทำได้ก็ชั่วครั้งชั่วคราว) นับประสาอะไรจะไป “เก็บความรัก”เอาไว้ได้ตลอดกาล  ...

Q… “มีรักก็มีสมหวังบ้าง ทุกข์บ้างใช่มั้ย?”

A ….. “ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ – ถ้าเข้าใจแบบนี้ก็อยู่ในโลกได้ บางทีก็ต้องตัดใจกันบ้าง แต่ ความรักที่ไม่หายไปไหนเลยก็คือ ความรักในตัวของเราเอง ถ้าเรารักตัวเองเป็นเราก็จะไม่ปล่อยให้ตัวเองจมทุกข์ หากแต่จะพัฒนาตัวเองในหลายๆทาง และที่สำคัญจะมองความรักด้วยความฉลาดมากขึ้น  เพราะรู้ว่าถ้าอยากมีความรักก็ต้องสร้าง องค์ประกอบดีๆขึ้นมา”

Q… “องค์ประกอบดีๆหรือfactor หรือปัจจัยที่ว่าคืออะไร บอกหน่อยสิ”

A…. “To Be Continued”

Q…. “วัยรุ่นเซ็งว่ะ”

Pete@(Hand)somewhere