ตลอดเส้นทางไปท่าน้ำวัดนั้นคลาคล่ำไปด้วยสารพัดกลิ่น เสียง และภาพที่ชวนให้เห็นคอนเซ็ปต์ของวันลอยกระทงแบบไทยได้ชัดเจน
กลิ่นกระทงใหม่ๆที่ทำจากต้นกล้วยและใบตองจับจีบประดับดอกไม้สด กลิ่นธูปเทียนบนกระทงของใครหลายคนที่เดินอยู่ล้อมรอบตัวโดยมีจุดหมายเดียวกันที่ท่าน้ำวัด กลิ่นน้ำหอม-โคโลญจน์-อาหารจากถุงที่คนซื้อมากิน-กลิ่นกาแฟ-กลิ่นข้าวโพดคั่ว และอีกหลายกลิ่นที่สุดจะแยกแยะได้
เสียงคนพูดคุยกันจอแจฟังแทบไม่รู้เรื่อง พ่อค้าแม่ขายตะโกนโหวกเหวกเรียกให้ใครๆที่เดินผ่านไปมาช่วยแวะซื้อสินค้าของพวกเขา เสียงประกาศจากทางวัดให้ช่วยกันทำบุญกันให้มากๆยิ่งวันลอยกระทงยิ่งต้องทำบุญจะได้ทำให้บุญนั้นพาไปถึงสวรรค์หรือนิพพานกันได้ถนัดๆ เสียงเด็กร้องเรียกหาผู้ปกครองเพราะกำลังหลงทาง(ต่อมาเป็นประกาศทางวัดเรื่องเด็กหายและผู้ปกครองที่พลัดหลงกับเด็กๆ) เสียงหนุ่มสาวกระซิบรักกัน...หลายรายชวนกันไปที่ไหนต่อไหนหลังลอยกระทงเสร็จแล้ว
ผมนึกสนุกอยากกินโรตีสายไหมขึ้นมาติดหมัดเลยซื้อมาชิมสักหน่อย...กินได้แค่ครึ่งชิ้นก็เลิกกินเพราะมันหวานแสบไส้ จากนั้นก็แวะซื้อกาแฟเย็นมาดูด...รสชาติมันพอได้เท่านั้นแต่ก็ไม่อยากหวังอะไรมากกับอะไรๆที่มาขายกันในวันลอยกระทงแบบนั้นเพราะทุกปีมันก็เหมือนเดิม และก็ต้องทำใจว่ามันเป็นวันลอยกระทงไม่ใช่วันประกวดอาหารสุดอร่อยประจำภาค...ดังนั้นอย่าไปหวังอะไรกับรสชาติให้มากนัก .... แต่ผมก็ยังไม่เข็ดเพราะหันไปซื้อกล้วยทอดมากินก่อนจะกัดไปแค่คำเดียวแล้วเอาไปรวมๆไว้กับโรตีที่เพิ่งซื้อก่อนหน้า...จากนั้นก็หัวเราะให้กับตัวเองเบาๆ
ผมถ่ายภาพวันลอยกระทงด้วยกล้องมือถือ ปรับโหมดให้เป็นแบบ DSLR แบบเฟคๆจากนั้นก็กดชัตเตอร์รัวๆเก็บบรรยากาศแบบชิลๆ รู้สึกสบายใจกับแสงสีและอารมณ์ของผู้คนต่างๆลงในมือถือ...ได้ภาพชีวิตจากหลายพื้นที่ของวัดยามค่ำคืนลอยกระทงแล้วก็ไปที่ท่าน้ำเพราะผู้คนเริ่มบางตาลงไปบ้าง ... ผมเก็บภาพกระทงลอยในคลองใหญ่แบบสบายอารมณ์ก่อนจะเห็นกระทงเหล่านั้นถูกเด็กและผู้ใหญ่หลายคนทั้งว่ายน้ำและพายเรือแย่งกันเก็บเงินในกระทงแล้วก็โยนกระทงที่หนุ่มสาวอุตส่าห์ลอยคู่กันอย่างไม่สนใจเท่าไหร่ บางทีกระทงก็คว่ำจมหายไป บางกระทงก็ยังคงลอยท้าทายแสงพระจันทร์คืนเพ็ญ
ผมเก็บทุกอย่างที่เป็น “กลิ่น” – “เสียง” – “รสชาติ” และ “ภาพ” เอาไว้ในใจเหมือนหลายๆปี และไม่เคยลืมว่าคืนนี้ ผมยังรับรู้ “กลิ่น-เสียง-รสชาติและภาพ ของความเหงา” ได้ชัดเจนไม่น้อยหน้าปีก่อน
มันเป็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนเพ็ญเดือน 12 เสมอๆ คล้ายวิดีโอหรือคลิปที่ถูก rerun ตลอดกาล
ขอให้ใครๆอย่าต้องมา rerun คลิป(เฉพาะช่วงเหงาๆ)แบบผมเลยนะครับ
Pete@(hand)somewhere