ผู้หญิงนี่ก็แปลก เห็นถามกันอยู่ได้ว่า แฟนไปอาบอบนวดทำไง ดี แฟนไปอาบอบนวดทำอะไรกันบ้าง

โธ่ เวรกรรม ไม่เข้าใจเลย ว่าไงคิดแบบนี้กลัวอะไรไร้สาระ เรื่องโรคเอดส์ นั่นเรื่องเดียวมังที่น่ากลัว ที่เหลือไม่ต้องกลัว

ลองคิดดูให้ดี ไปอาบอบนวด ก็รู้อยู่ ถ้าคนปรกติรับรองต้องมีอะไรกับหมอนวดทุกที แล้วทุกครั้งไม่เชื่อ ที่ขโมยเงิน แม่บ้าน ไปเที่ยวประจำ

แล้วทำไม ……. ผมถึงว่าไม่น่ากลัว

ก็ ผู้หญิงที่อยู่ในอาบอบนวด พวกนี้ บางทีไปอาบน้ำด้วย นอนด้วย แล้วก็ xxxxx ด้วย จนจ่ายเงินไป ยังไม่ได้รู้จักชื่อเลย ว่าชื่ออะไร แถม จำเบอร์ไมได้อีก เพราะเมา!!

หรือรู้ชื่อ ไม่ นิด น้อย หน่อย ติ๋ม เมย์ ต้อย แมว นุช จิ๊บ ก็เหลืออีกไม่กี่ชื่อละนะ

แล้ว เข้าไปถึง แหม ใครจะยอมให้ผู้ชายแปลกหน้ามา กระแทก กระทั้นกันฟรีๆ ร้อยทั้งร้อย

“เมื่อไร แม่..ง จะเสร็จซะทีวะ จะได้เงินเสียที ผัวรออยู่ที่บ้าน”

แต่……..

ที่น่ากลัวกว่า คือ เล้าส์ หรือศาลาโกหกของป๋าชู มันน่ากลัวกว่า น่ากลัวกว่าเพราะอะไร

“ผู้ชาย รักไม่เท่าสงสาร”

นี่ จำไว้เลย ผู้หญิงทั้งหลาย ต้องให้สงสาร เหมือนอย่าง พี่เบิ้มสงสารน้องส้วม อะไรปานนี้ แต่ผมสงสารตัวเองที่ เมียมาอยู่ด้วย เลยไม่ต้องมีนางเล็กๆ

ทีนี้พอเข้า เล้าส์ ก็ ร้อยทั้งร้อย นั่งกินเหล้าไม่นาน น้องนางก็มานั่งคุย แล้วนิยายโกหก ก็เริ่มขึ้น

“พ่อตาย แม่ขายห่อหมก น้อง ติดยา ต้องหาเงินส่งทางบ้าน”

“หาเงินเรียน”

ฯลฯ

แล้ว ก็มีบท อ้อน หรือบางทีเลยไปถึง เรื่องเศร้าเคล้าน้ำตา ตอแหล ทั้งนั้น

พวกไก่อ่อน สงสาร ไม่ต้องออฟมันละ ควักเงินให้เลย หมดตัวกันละคราวนี้

ตรงนี้แหละที่ผมว่าผู้ชาย ที่เที่ยวตอนหนุ่มละดี เพราะเที่ยวตอนแก่ มันมีเงินเยอะแล้วคราวนี้ ละ ถอยบ้าน รถ ให้เลย แถมเงินฝากให้อีก

SMS นี่ยิ่งแล้วใหญ่ สมัยนี้ พวกเล่นส่ง SMS หวานๆ ให้เป็นระยะเลย เรียกว่าสร้างความผูกพันธ์ให้ครบ เอาแบบ หนีไม่รอด แล้วแบบนี้ไม่น่ากลัวกว่า อาบอบนวด หรือ

เฮ้อ ว่าแล้วไปนั่งปลง ที่อาบอบนวดปากซอยบ้านดีกว่า….