“การอยู่คนเดียวมันเจ็บ”
“ชีวิตโสดมันช้ำ”
“อยากมีคู่คิดจัง แต่ยังหาไม่ได้ ทำไงดีล่ะ”
“ตายเสียดีกว่า อยู่ไปอย่างไร้คู่”
“??????!!!!!!#$$$$%%%%***^GGGRRRRR@@!!!!?”
หลายคนพูดแบบข้างต้นซ้ำแล้วซ้ำอีก...อีกไม่น้อยที่ได้ยิน ได้อ่าน ได้ฟังแล้ว “คล้อยตาม” ...และมีอีกมากที่เลือกเอาประโยคในคำพูดแบบนั้นมาใช้โดยสลับกันใช้ไปๆมาๆ
มีใครหันกลับมามองตัวเองบ้างว่า...แม้ตัวเองจะเป็นโสดในตอนนี้ ชีวิตก็ยังเดินต่อไปได้ - ลมหายใจก็ยังมีอยู่ – จะทำงานทำการก็ยังพอไปได้...สิ่งนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าเรายังเดินหน้าไปได้เรื่อยๆแม้อยู่คนเดียวก็ตาม
หลายคนคงคิดว่า ถ้ามีคู่ก็คงดี อย่างน้อยก็ช่วยกันคิด ช่วยกันสานต่อ แบบนกเขาต้องมีคู่ - คนเจ้าชู้ต้องมีกิ๊ก(แฮ่ม ประโยคหลังนี้ตัดทิ้งเถอะ)
เอาเข้าจริงแล้ว มนุษย์ไม่ยอมแพ้โชคชะตาสักนิด หลายคนเคยมีคู่ เคยมีความสุขกระหนุงกระหนิง ค่ำลงก็เล่นผีผ้าห่ม พอเช้ามาก็เปลี่ยนฟ้าเป็นสีเหลือง...แล้วอยู่มา วันดีคืนร้าย เกิดเนื้อคู่กระดูกคู่มีอันต้องจากกันไปด้วยเหตุใดๆก็ตาม ... ทำไมตอนนี้เรายังมีลมหายใจอยู่...เราเคยมองไหมว่าธรรมชาติกำลัง “สอนอะไรบางอย่าง”ให้กับเรา
ถ้ายังงงๆกันอยู่ จะมาลองงงเพิ่มขึ้นจากเรื่องจริงๆที่เราทุกคนต้องเจอเพิ่มอีกก็ได้
...เวลาที่เราป่วยนอนโรงพยาบาล เชื่อมั้ยว่า “เราป่วยคนเดียว”... จริงอยู่ แม้จะมีคนใกล้ชิดมาเยี่ยมเยียน มาเฝ้าไข้ มาดูอาการเรา แต่สิ่งที่เขาไม่อาจเข้าถึงหรือเอาไปจากผู้ป่วยอย่างเราได้ก็คือ... “การอยู่ลำพังกับอาการป่วย” นั่นก็เพราะอาการป่วยเป็นเรื่องเฉพาะตัว และถ้าถามว่าเหงามั้ย ขอบอกเลยว่า “เหงามากๆ” และนั่นคือตัวอย่างที่บอกให้เห็นว่า จริงๆแล้วมนุษย์เราต้องอยู่คนเดียวให้ได้
...กี่ครั้งกี่หนที่ คนที่เรารักจากเราไป ไม่จากกันทั้งตอนที่เป็นๆ(หย่าร้าง - ทิ้งกันไป - เจอกิ๊กใหม่) ก็จากกันแบบจากตาย (เจ็บไข้ได้ป่วย - ประสบอุบัติเหตุ – โดนคนอื่นฆ่าตาย – หรือแม้แต่เรานั่นแหละเป็นฆาตรกรทั้งทางตรงหรือทางอ้อม) แน่นอนว่าเราเศร้าใจมาก แทบเป็นแทบตาย กินไม่ได้นอนไม่หลับ....แต่...เราก็ยังมีลมหายใจกระทั่งถึงตอนที่อ่านบทความนี้กันอยู่
ผมไม่ได้แอนตี้เรื่องการมีหรือไม่มีคู่...แต่ผมกำลังจะบอกว่า ทุกครั้งที่เรารู้สึกเหงา หรือรู้สึกว่าโดดเดี่ยว หรือถูกทิ้ง หรือมีความรักแล้วไม่ได้อย่างใจ ... เราเคยคิดไหมว่า “ธรรมชาติกำลังให้บทเรียนกับเรา”
เรามีหน้าที่ “ปรับตัว”ให้เข้ากับธรรมชาติ ปรับตัวให้เข้ากับตัวเอง และปรับตัวให้ “อยู่ได้” ในสภาพต่างๆของธรรมชาติ
การอยู่คนเดียวไม่ใช่ของแปลก และไม่ผิดธรรมชาติ เพราะถ้าชีวิตนี้ไมได้พบสิ่งที่เราต้องการจริงๆ เราก็คงไม่ยอมให้ชีวิตที่เหลือ(และมีค่า)ของเราถูกลากถูลู่ถูกังกับคนที่ “ไม่ใช่” และถ้ายอมให้เขาลากถูไปจริงๆ สักวันก็คง “ต้องเลิกกัน” และนั่นก็ทำให้เรากลับมาอยู่ในสภาพ “เป็นโสด” หรือ “อยู่คนเดียว” อีกรอบ
ถ้าเราเข้าใจวัฏจักรนี้ก็แปลว่าเราอยู่กับโลกนี้ได้ อยู่กับธรรมชาติได้ดี บางทีเราก็อดขอบคุณธรรมชาติไม่ได้ที่สอนให้เรารู้จักอะไรๆดีขึ้นทุกวัน
การอยู่เป็นโสด การอยู่คนเดียว หรือการได้มีโอกาสนิ่งๆแล้วคิดไตร่ตรอง ถือว่าเป็นเรื่องดีสำหรับมนุษย์
จริงๆแล้ว เราไม่เคย “หาช่องว่างของความคิด” เจอเลย เพราะวันๆ หรือทุกวินาทีเราเอาแต่ “คิดๆๆๆๆ” และแทบทั้งหมดเป็นความคิด “แนวลบ” (negative thoughts) ด้วยซ้ำไป
ลองหาช่วงว่างของความคิดให้เจอ แล้วดิ่งลงไปให้พบ “ใจ” ตัวเองจริงๆ บางที เวลาที่เราโสดหรือเหงา เราอาจจะ “ไม่โยนคำถามให้กับคนอื่น หรือโทษใครๆ” หากแต่เราอาจจะ “มองกลับไปที่ตัวตนจริงๆของเราเพื่อหาคำตอบที่ต้องการ”
...การอยู่คนเดียว หรือการมีชีวิตคู่ คือสิ่งที่ธรรมชาติกำลังให้บทเรียนกับเราทั้งสิ้น
ถ้าพลิกมุมมองได้...เราจะอยู่กับโลก อยู่กับธรรมชาติ ได้อย่างมีความสุข
Pete@(hand)somewhere