สรรพชีวิตที่เกิดมาล้วนมาจากเศษวิบากกรรม จิตปรุงเเต่งอารมณ์ เสพในอารมณ์นั้นใจเกิดความยินดี เป็นกิเลส หลายครั้งถ้าลองสังเกตุ บรรยากาศ เหตุการณ์เดียวกัน เเต่จิตข้างในไม่เหมือนกัน นั่นเพราะจิตไม่เที่ยง ถ้าไม่ยึดในอารมณ์ปล่อยวางทุกข์สิ่งได้ ก็จะได้ไดัไม่ขวนขวาย ให้เดือดร้อนก็พบความสุขจากข้างในนั่นคือความสุขที่แท้จริงเเละยั่งยืน