ขอโทษ บทความนี้ไม่เกี่ยวกับคนชื่อ “เอื้อม” แต่เป็นแค่คำเปรียบเปรยว่าความสุขอยู่ใกล้ๆ และไม่ยากเกินจะไขว่คว้ามาเชยชม
ถ้าชีวิตมันเศร้านักเพราะขาดรักมาเยียวยา แต่ยังปล่อยให้ลีลาชีวิตออกมาเป็นแบบเดิมๆ ก็คงต้องรับสภาพ “แบบเดิม” โดยไม่ต้องคิดมาก เพราะ การคิดแบบเดิม ทำแบบเดิม ผลลัพธ์มันก็ต้องออกมา “แบบเดิม” อยู่แล้ว
“ขาดรัก มักจะเศร้า” ใครที่ไหนไม่รู้พูดแบบนั้น บางทีเราก็เก็บเอามาคิดและเริ่มคล้อยตาม โดยไม่ทันคิดว่านั่นอาจเป็นเรื่องเฉพาะตัวของคนที่คิดแบบนั้นทำแบบนั้นอยู่เสมอๆ
เป็นไปได้หรือไม่ที่ เรามักปล่อยให้ตัวเอง “จมอยู่กับความคิด” ในฟอร์แมทเดิมๆ และย้ำมันอยู่อย่างนั้นจนชีวิตต้องกลายเป็นแบบนั้นในที่สุด
เวลาดื่มกาแฟ ก็ปล่อยใจลอยไปถึงคนรักเก่า ความสุขในอดีต และสารพัดเรื่องราวที่ทำให้ชีวิต ณ ช่วงนั้นไปลอยม้วนอยู่กับควันกาแฟเบื้องหน้าจนไม่รู้ตัวจริงๆว่าไอ้เจ้ากาแฟถ้วยนั้นมันอร่อยหรือไม่
เราไปนัวเนียกับความคิดที่เตลิดเปิดเปิงจนลืมนึกถึงความจริงเบื้องหน้าที่ว่า เรากำลังดื่มกาแฟ เรากำลังได้กลิ่นกาแฟ กำลังซึมซับรสชาติอร่อยๆของกาแฟที่ปลายลิ้น และเมื่อกลืนกาแฟลงท้องเราสัมผัสได้ว่าของเหลวสีดำแสนอร่อยนั้นกำลังผ่านไปตามลำคอและไปกองกันอยู่ในกระเพาะ
ที่พูดมาแบบนี้ไม่ใช่ให้ไปนึกถึงกาแฟแต่ละหยดที่ราคาแพงจนต้องคิดถึงมูลค่าทุกหยดของมันในร้านสตราร์บัคส์ แต่ต้องการให้ “รู้ตัว” ว่าบางทีเราก็ต้องอยู่กับความจริงบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้ความคิดครอบงำกันทุกสเต๊ปของชีวิต
เคยมั้ย...กำลังกินข้าวแต่ไม่ได้ใส่ใจกับอาหารเบื้องหน้า ไม่รู้ด้วยว่ากำลังเคี้ยวอาหารหรือเปล่า บางทีอาจเผลอกัดลิ้นหรือกระพุ้งแก้มจนเป็นแผล ถึงเวลาก็แค่กลืนๆลงคอไปเท่านั้น หากแต่เวลากินข้าวดันปล่อยตัวปล่อยใจไปคิดถึงอะไรที่ไม่ควรคิดในตอนนั้นสารพัดเรื่อง ก็เลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอาหารอร่อยหรือไม่ กลิ่นรสชาติเป็นอย่างไร หรือบางทีใครทักทายหลายครั้งก็ยังไม่ได้ยินเพราะมัวแต่ปล่อยใจไปหาคนรักเก่า หรือรักเศร้าๆในอดีตที่มันผ่านไปแล้ว
เวลานี้...ไม่ว่าจะอกรัก รักคุด หรือสมหวังอะไรก็ตามแค่ สมควรหรือยังที่จะต้องหันมา Service ตัวเองบ้าง
ลองรักตัวเองเหมือนหรือมากกว่าที่เคยรักคนอื่นดูสักที ลองมองกระจกแล้วจ้องหน้าตัวเองสักครั้งแล้วดูว่าหลายวันหลายปีที่ผ่านมาเราเคยดูแลตัวเองเหมือนที่เคยมัวแต่คิดถึงคนอื่นจนแทบไม่มีเวลากลับมาเหลียวแลตัวเองบ้างหรือไม่
ถ้าเราดูแลตัวเองได้ดี ประสบการณ์ครั้งสำคัญนั้นจะทำให้เราดูแลคนที่เรารักได้ดีในอนาคต หรือถ้าหาไม่ได้จริงๆ(คนรัก) ก็รักตัวเองนี่แหละ ดูแลตัวเองให้ดีที่สุด กินข้าวให้อร่อย ดื่มกาแฟให้ชิล ซดชานมไข่มุกให้สุขจนท่วมใจ หรือถ้ารักใครเข้าแล้วก็เอาประสบการณ์การรักตัวเองนี่แหละไปดูแลเขาได้
ว่าแล้ว...ก็หันไปดูคนรอบข้าง...บางทีอาจเจอคนที่หาคนที่เซอร์วิสตัวเองได้และอาจลามปามมาถึงการดูแลตัวเขาหรือหล่อนบ้างก็ได้นะ
Enjoy.
Pete@(hand)somewhere