ในคืนอันมืดมิด ยังพอมีแสงดาวริบหรี่อยู่ไกลโพ้น.. ฉันนั่งอยู่ริมระเบียงมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีดำ.. รู้สึกวังเวง..ล่องลอย..ทั้งที่ข้างล่างนั้นมีเสียงรถวิ่งผ่านไปมา นาน.. ฉันยังคงนั่งอยู่อย่างนั้นคิดอะไรเรื่อยเปื่อย วางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ แต่ไม่ได้หยิบมันขึ้นมา เสียงนกร้องจากโทรศัพท์ สัญญาณเตือนข้อความดังขึ้นเป็นระยะๆ แต่แปลกที่ฉันไม่หยิบมันขึ้นมาดูเลย..ยังคงปล่อยความคิดให้ล่องลอยถึงผู้คนและสิ่งต่างๆที่เข้ามาในชีวิต ในโลกแหงความจริง ฉันมีงานทำมั่นคง ใครๆก็ชมบอกว่าสวยหุ่นดี ..เคยมีคนมาจีบ หลายคนแต่ไม่เข้าใจว่าทำไมมีแต่คนมีเจ้าของแล้ว อืมมอาจเพราะตัวเลขอายุไม่น้อยแล้ว..ของๆใครของใครก็ห่วง ใครๆก็คงหวงนั่นคือเหตุผลที่ทำให้ฉันเริ่มก้าวเข้าสู่โลกใบใหม่ ทั้งที่รู้ว่ามันคือดง เสือ สิงห์ กระทิง แรด และคนดีปะปนกันไป ..อาจเพราะรูปลักษณ์ภายนอกที่มองเห็น..จึงมีผู้คนยิ้มให้และทักทาย ฉันตอบรับไมตรีด้วยรอยยิ้มและคำทักทายไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบ แลกไลน์และเบอร์โทร ฉันกลับบ้านด้วยความรู้สึกสนุกและตื่นเต้นที่หลายคนชวนเขาไปในอาณาจักรของเขา บางคนก็ต้อนรับด้วยไมตรีแต่บางคนฉันเผ่นหนีแทบไม่ทัน..นานวันก็เริ่มชิน ยังคงพูดคุยตามปกติ บ้างเป็นมิตรให้คำปรึกษาบ้างเป็นตำราให้อ่านเล่น บ้างสุขุมนุ่มนวลเย็นบ้างก็เบนสู่กามา บางคนเร่งเร้าชวนสัมผัส บ้าง เร่งรัดความสัมพันธ์อยากมาหา ...อยากเข้ามาในชีวิต..ทั้งที่อายุฉันก็มาก แต่ทำไมไม่รู้สึกยินดีปรีดา..กับผู้คนเหล่านั้น บางทีก็สับสนในจุดหมาย..ท้อ..หรือว่าฉันคิดมากเกินไป..ฉันเปลี่ยนรูปลักษณ์ใหม่มีคนที่เคยทักจำไม่ได้ แต่มันทำให้ฉันรู้ว่า ทุกคนคือนักแสวงหา และเขากำลังค้นหาเช่นกัน ถูกแล้ว..ฉันแค่อยากรู้ว่าในโลกใบใหม่ ฉันจะหาสิ่งที่ต้องการเจอไหม?..มีคนบอกว่า มันยากนะ! เอาเถอะ ถ้าไม่เจอ ฉันจะไป ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังมีโลกแห่งความเป็นจริงรออยู่..สุภาพบุรุษคนหนึ่งที่ฉันเคยเห็นหน้าทุกวัน แต่ฉันเดินผ่านเขาไป.ไม่สนใจ.เข้ามาทักทายด้วยคำพูดธรรมดาสามัญชน.. เป็นกันเองไม่ต้องระวังคำพูดว่าจะตีความหมายอย่างไร คำแนะนำที่ผ่านถ้อยคำดูจริงใจและหลายวันกับการพูดคุยแลกเปลียนความคิด..เริ่มรู้สึกชอบและอบอุ่น ไมตรีที่เปิดเผยไม่มีแนวโน้มของการคาดหวังอะไร.แต่รับรู้ได้ถึงเจตนาดี..รู้สึกสบายใจอยากให้เขารู้ว่า...ในราตรี..ท้องฟ้าอันมืดมิดคืนนี้ ที่เกือบจะมองไม่เห็นสิ่งใด ยังพอมีแสงดาวริบหรี่ดวงหนึ่งเล็กๆไกลโพ้นสุดขอบฟ้า..ทอแสงกระพริบให้เห็น ดาวจ๋า..เธออาจมีคนกำลังมองพร้อมๆกับฉันอยู่หลายคน..ก็ไม่เป็นไรนะ..ใครๆก็มองหากันได้ เข้าใจนะ..คำรำพึงนี้แค่ก้องอยู่ในใจและฉันพยายามเพ่งมองไปที่ดาวดวงนั้น ส่งกระแสจิตให้รับรู้ว่า สักวันอาจเป็นดาวประดับใจ ..ในค่ำคืนอันเหน็บหนาว..ฝากดาว...ว่า.."คิดถึง" แล้วคุณล่ะ เจอดาว..สักดวงไหม?