Fall in love with long distance relationship in the virtual world. .....แสงจันทร์กระจ่างฟ้า.เสียงเพลงแห่งความคิดถึงแผ่วเบา..สบตาจันทร์ดุจจะค้นหาสายตาของใครสักคน..รำพึงถึงเธอ....จันทร์จ๋า ฝากบอกคนที่อยู่อีกฟากฟ้าว่า"miss you so much" ฝากลมพาความคิดถึงไป.. โดยไม่รู้พิกัดของหัวใจที่ล่องลอย..ไร้จุดหมาย ป่านนี้ไม่รู้หล่น ตุ๊บ!ลงตรงไหนแล้ว หากมีGPS นำทางความคิดถึงไปตามเสียงเรียกร้องของหัวใจได้ฉันอาจเจอเธอ แลเมื่อไปถึงระยะใกล้ๆ.จะมองเธอให้เต็มตา สายตาที่มองมาส่งสัญญาณบางอย่าง จนกลั้นความรู้สึกไม่ไหว คงโผเข้าสู่อ้อมกอดนั้น ซบหน้าลงอิงแอบกับแผงอกอุ่นที่อัดแน่นด้วยกล้ามเนื้อ อบอุ่น จนแทบจะเข้าไปอยู่ในนั้น ความรู้สึกคงพรั่งพรูออกมาเป็นคำพูดมากมาย.... ในวงแขนนั้นปลอดภัยยิ่งนัก นิ่งนานและเสียงหัวใจเธอเต้นดังมาก ตึ๊กๆๆ..สะเทือนไปถึงใจของฉัน หลับตา.. และปล่อยให้น้ำอุ่นๆจากตารินรด อกข้างซ้ายของเธอ เธอรู้ใช่ไหม?น้ำตาแห่งความยินดีผสมกับความคิดถึง..ฉันรู้... มือของเธอมิอาจหยุดนิ่ง เธอจะปลอบโยนและซับน้ำตาให้ฉันด้วยวิํีธีของเธอ ...วิธีของเธอ...โดปามีนและเอ็นโดฟิน หลั่งมาเต็มๆ........... และคืนนี้ เราจะนั่งพิงอิงแอบและบอกเล่าเรื่องราวของกันและกัน...แต่ฉันไม่มั่นใจว่าเราจะมีเวลานอนหลับไหม?(เธอจะมัวเอานิ้วสอดม้วนผมยาวของฉันเล่นอยู่นั่น)..ทุกนาทีมีค่าเหลือเกิน นับแม้เศษนาที..รอเวลามาพบเจอ...คุ้มค่า..แม้ว่าสุดท้ายพอฟ้าสางก็อาจจากกันอยู่ดี .. แต่คนดี..ไม่ต้องกังวลและเป็นห่วงนะ ฉันรู้และเข้าใจในเหตุผล อาจมีหวั่นไหวไปบ้างกับความกังวลห่วงใยตามประสาของคนห่างไกลกัน ... ฉันจะไม่เป็นทุกข์เพราะ ฉันรู้ว่ายิ่งฉันทุกข์เธอจะทุกข์ตาม ธรรมชาติของผู้หญิงอาจถูกสร้างมากับความหึงหวงอาจมีบ้างเป็นธรรมดา แต่ฉันไม่เก็บมากังวลเพราะ ฉันเชื่อมั่นในตัวเองมากพอ ว่า"เราไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของเขา ไม่เป็นไร.. บางทีเธออาจมีโปรไฟล์หลายโปรไฟล์ หลาย accout และเธออาจกำลังติดต่อกับใครอีกหลายคน รวมทั้งฉันด้วย แต่ความเชื่อใจ ความไว้วางใจมันอยู่ที่ว่าเรารักใครมากพอหรือเปล่า? ฉันรักเธอ..ไม่เกี่ยวกับใคร..ถ้าเรามีโอกาสสื่อสารกัน ฉันจะไม่หงุดหงิดถ้าปลายทางไม่รับสาย หรือส่งไลน์แล้วไม่ตอบ ไม่รับ ไม่ส่งข้อความก็ไม่เป็นไรนะ.แต่ถ้าว่างให้โทรหรือส่งข้อความกลับนะ สื่อสารกันบ้างก็พอ ....มีคนบอกว่ารักทางไกล ระวัง"รักแท้แพ้ใกล้ชิด" แต่ฉันคิดเสมอว่า"รักแท้ ไม่น่าจะแพ้อะไร" ต้องยอมรับ โลกมีตั้งหลายใบ โลกของฉัน โลกของเธอ โลกของเรา หรือหากจะเพิ่มมาอีกใบสองใบ ก็ไม่เป็นไรนะ คนเราจำเป็นต้องมีspaceมีพื้นที่ส่วนตัว มีโลกของตนเอง .. ถ้าวันหนึ่งไม่ได้อยู่ด้วยกันเป็นสามีภรรยาหรือมองไม่เห็นอนาคต หากถามว่าควรจะหยุดหรือไปต่อ? ก็..ไม่รู้เหมือนกันนะ รู้แต่จะอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุด..เพราะฉันรู้ว่า..อาจไม่มีวันพรุ่งนี้อีก.... "พรุ่งนี้ไม่มีอะไรแน่นอน..เผื่อว่าพรุ่งนี้โลกแตกสลายไป วันนี้เล่าใคร จะอยู่คู่ฉัน..รักกันวันนี้...ดีกว่า."เธอเคยฟังเพลงนี้ไหมจ๊ะ?.สำหรับฉัน..การแต่งงานอาจไม่ใช่เครื่องการันตีความมั่นคงหรือการประกันความสุขเสมอไป อยู่ไกลคนละขอบฟ้า..สำคัญที่เวลาอยู่ด้วยกันแล้วเรามีความสุขด้วยกัน..เข้าใจความต้องการของกันและกัน คิดคล้ายๆกัน ได้ทำสิ่งที่ชอบเหมือนกัน ส่งผ่านความรู้สึกถึงกัน แบ่งปันความสุขแก่กัน ฉันจะทำให้เธอมุีความสุข แค่นี้มากพอ รึเปล่า?.. แต่อย่างน้อยเราก็อาจได้ลองใช้ โอกาสดีๆด้วยกัน จับมือเดินไปด้วยกัน"อย่าปล่อยมือ" "ไปไกลแค่ไหนไม่สำคัญ"แค่ไหนก็แค่นั้น..ไปก่อน..(ไม่ใช่ไม่อยากยาวถึงจุดหมาย..แต่อยากให้สบายใจ..ไม่อยากคาดหวังมาก)ความรู้สึกสำคัญกว่าสิ่งใด มันส่งผ่านลายลักษณ์อักษรได้..(ฉันเชื่อว่าคงมีความรู้สึกจริงปนมาบ้าง)ความรู้สึกจะนำทางไป...ในโลกความจริง ฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ต้องการอยู่ใกล้คนรัก แต่มันคงไม่ง่ายนัก.. รักนี้..อาจมีปัญหา ปัญหาความรักมีอยู่2อย่าง คือปัญหาที่ต้องแก้ และปัญหาที่พร้อมยอมรับ สำหรับฉันและคนวัยนี้ น่าจะเป็นข้อ2มากกว่าซึ่งปัญหานี้แทบไม่ต้องหาทางแก้เลย "แค่ยอมรับให้ได้"ซึ่ง บางคนอาจทำยากนะ แต่"ทำยาก"ไม่ได้หมายความว่า"ทำไม่ได้"โดยเฉพาะ การอดทนเพื่อใคร จนใจร้ายต่อตนเอง ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นนะ ..ฉันจะดูแลตัวเองเพื่อเธอ เรื่องราวความรักระยะไกล อยู่คนละที่ มีโจทย์หลายๆอย่างทีต้องคิด โจทย์แรกที่ฉันอยากบอกเธอ.. "ลองคบกันได้ไหม?" ไม่ต้องเริ่มที่ความรักมากมายค่อยเป็นค่อยไป และปล่อยให้ธรรมชาติดูแลหัวใจเรา ฉันจะอยู่กับเธอทั้ง2มิติ..มิติแห่งจินตนาการ..ที่เป็นโลกเสมือนใบนี้..และมิติแห่งความเป็นจริง หากเข้าถึงโลกแห่งความจริงไม่ได้ อย่างน้อยฉันก็ยังเหลืออีก1มิติที่สามารถเข้าถึงเธอได้อย่างแนบสนิท โลกที่สัมผัสกับเธอได้เพียง2ส่วนคือรูปและเสียง แต่เราจะส่งผ่านความรู้สึกทุกอย่างถึงกันได้เท่าที่ใจปรารถนา และในโลกใบนี้ฉันจะรักเธอสุดขั้วหัวใจ ไม่มีวันผิดหวังจากความคาดหวัง พันธนาการคือหัวใจและความรู้สึกล้วนๆ ดำดิ่ง..และฉันจะเป็นของเธอตลอดไป ฟ้าเริ่มสาง ..ฉันต้องไปแล้วขอบคุณตัวอักษรที่ส่งให้อ่าน และคำถามนั้น"พี่ยังอยากรู้ว่าน้องเจอดาวสักดวงหรือยัง แลเป็นดาวดวงเดียวกันกับที่พี่จองไว้ไหม?" วันนี้น้องยังตอบไม่ได้ เวลาจะพาคำตอบบมาให้ และคำตอบอาจอยู่ที่ใจพี่แล้ว ........ #######ท้ายนี้ อยากจะบอกทุกคนว่า ทุกตัวอักษรที่ใครคนหนึ่งส่งถึงเราด้วยความรู้สึกดีแม้จะอยู่ในอีกมิติหนึ่งก็ทำให้เรามีความสุขได้มากพอ และมีค่าควรที่เราจะรักทุกตัวอักษรนะคะ...สักวัน..คงมี... อย่างไรก็ตาม..อวยพรให้ความรักของทุกคนที่อยู่ในห้วงรักแบบ"รัก..ทางไกลในโลกเสมือน"ใบนี้ ได้ก้าวไปสู่โลกที่เข้าถึงประสาทสัมผัสรับรู้ได้ทั้ง5ส่วน และอยู่รอดปลอดภัยนะคะ ..Cheering every one.Don't wory be happy./Lee ++++++++++++++++++++++ ปล. ในโลกเสมือน เราเป็นอะไรก็ได้ที่อยากเป็น แต่การเข้าถึงโลกความจริง ต้องเรียนรู้ธรรมชาติของอีกฝ่ายหนึ่งให้ดี..และผู้ชายกับผู้หญิง ..ย่อมแตกต่างกัน..เวลาเท่านั้นจะคัดกรองสิ่งดีๆมาให้คุณ The way to prove horses.Time to prove love. ลิ้นคน...ค่ายิ่งลิ้น สาลิกา /ลมปาก..แรงยิ่งพา -ยุร้าย /คมเคียว..หย่อนชิวหา คมยิ่ง(เคียวนา) /สันดาน..ยากถ่วงท้าย ที่แท้ ไป่มี.