??ฟากฟ้าแสนไกล..หัวใจโบยบินไปตามลำพัง โดดเดี่ยว เดียวดาย นกนางนวลตัวหนึ่ง พลัดพรากจากคู่ของมันเพราะพายุโหมกระหน่ำ..ปีกว่าๆแล้วไม่มีประโยชน์ที่จะจมอยู่กับความเศร้า ออกเผชิญโลกกว้าง นกน้อยรู้ดีว่าใต้แผ่นฟ้านี้มีบางที่สงบสุขปลอดภัยและบางที่อันตราย ยิ่งบนพื้นภิภพ..ผืนน้ำ ผืนป่าเต็มไปด้วยสิงสาราสัตว์ที่หากพลาดพลั้งคงกลายเป็นเหยื่ออันโอชะ และสมาชิกหนาแน่นขึ้นจนแทบไม่มีที่อยู่ สัตว์ที่ทรงอำนาจ มีพลังเหนือกว่าจะครอบครองพื้นที่และสร้างอาณาจักรของตนกวาดต้อนผู้ที่อ่อนแอกว่าเป็นทาสรับใช้...########################???????????????? แต่แผ่นฟ้านี้ยังมีพื้นที่อีกมากให้สำรวจและแสวงหาอีกมากนักเท่าที่กำลังปีกจะบินถึง เธอจะบินไปณโค้งขอบฟ้าที่มองเห็นดูเหมือนทุกอย่างจะเต็มใจต้อนรับอิสระและการปลดปล่อยพันธนาการของเธอ เธอจะไปที่"เกิงกาเวีย"ดินแดนแห่งมิตรภาพตามคำบอกเล่าของเพื่อนๆเธอ อาณาจักรแห่งความฝันของนกหนุ่มนกสาวที่ใฝ่ฝันจะไปให้ถึงที่นั่น#################### ???????? ระหว่างทาง มีนกหนุ่มต่างสายพันธุ์หลายตัวบินโฉบเฉี่ยวเข้ามาทักทาย"สวัสดีนางนวล..เธอจะบินไปไหน? ถามจุดหมายปลายทางและบินเคียงคู่อยู่อึดใจหนึ่ง เพราะถามคำตอบคำและสังเกตุอาการไม่ดีจึงบินจากไป ไม่เฉพาะนกผู้ตัวนั้น นกหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่หลายตัว เห็นนางนวลสาวกล้าหาญบินผ่านถิ่นของตนก็บินเข้าทักทายเกี้ยวพา นกบางตัวอาสาจะบินไปส่งที่จุดหมายและชวนให้อยู่ด้วยกัน...แต่จุดหมายปลายทางแห่งความคิดไม่ตรงกันเพียงแค่การสนทนาไม่นานทุกตัวที่ผ่านเข้ามาบินร่วมทางระยะสั้นๆต่าง ค่อยๆบินลับหายไป ตามทางของตน...โอ้.เกิงกาเวียของข้า..ช่างไกลเหลือเกิน......################### ?????????????????????? อาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้า รู้สึกเหนื่อยล้าและอ่อนแรง เธอจะหยุดพักผ่อนที่ไหนสักแห่ง ทันทีที่มองเห็นป่าใหญ่ริมลำธารกว้าง เธอลดปีกบินต่ำลงไปจับที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง ไม่นานนัก มีเสียงหนึ่งทักขึ้น เป็นเสียงทุ้มใหญ่ แต่นุ่มนวลน่าฟัง"สวัสดีนางนวลที่น่ารัก." เธอหันไปมอง"ยินดีต้อนรับสู่บ้านหลังนี้ ป่านี้ชื่อ"ป่าแห่งรัก"เป็นบ้านของพวกเรา ใครๆที่บินผ่านมาจะพักผ่อนที่นี่ ตามสบายนะ คืนนี้เธอพักตามสบาย ฉันรับรองเธอจะปลอดภัย" เพราะความอุดมสมบูรณ์และมิตรภาพของนกอินทรีย์หนุ่มท่าทางจะเป็นจ่าฝูง ร่างกายแข็งแรง ท่าทีที่สุภาพ ช่างเจรจา เอาใจ################ ######รุ่งขึ้นนกหนุ่มชวนท่องเที่ยวสถานที่ต่างๆสวยงามร่มรื่น ปากที่ช่างเจรจาของเขาบอกเล่าเรื่องราวหลายสิบเรื่อง บางเรื่องมีคติสอนใจ บางเรื่องบอกเล่าประสบการณ์และความเป็นตัวตนของเขา เธอสนใจและรู้สึกทึ่งในเสน่ห์ของนกหนุ่มโดยไม่รู้ตัว บางครั้งเมื่อเกาะบนกิ่งไม้ในมุมส่วนตัวเธอนึกขำท่าทีและคำพูดของเขาทำให้เธอยิ้มและหัวเราะได้หลังจากที่ห่างหายมานาน..#################### ?????? นาน..นับเดือน..มิตรภาพค่อยๆเปลี่ยนเป็นสัมพันธภาพ "ที่อาณาจักรแห่งรักนี้ ความอบอุ่น ความคิดถึงและความห่วงใยจากนกหนุ่มผู้เข้มแข็งและอ่อนโยน..และค่อยๆก่อตัวเป็น"ความรัก"..ทำให้เธอลืม"เกิงกาเวีย"ไปชั่วขณะ" "ฉันมีความจำเป็นจะต้องไปทำอะไรบางอย่างสัก2-3วันนะ" เธอบอก นกหนุ่ม"ไม่เป็นไร ฉันจะคอยเธออยู่ที่นี่ ดูแลตัวเองให้ดี ฉันเป็นห่วงเธอมากนะที่รัก เอาอย่างนี้นะ ฉันจะฝากสิ่งหนึ่งไว้ให้เธอ เวลาคิดถึงกัน ในช่วงระหว่างนี้" "อะไรจ๊ะ? นกหนุ่มไม่พูดแต่บินนำทางไป นางนวลบินตามไปและพากันหยุดในที่แห่งหนึ่ง มันเป็นที่ที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน"ที่นี่ฉันตั้งใจทำเพื่อเราทั้งสองและฉันตั้งชื่อรังรักแห่งนี้ว่า"...."ชื่อเธอและฉันรวมกันเป็นหนึ่งเดียว..ฉันรู้เธอยังไม่มั่นใจนัก แต่ที่นี่จะเป็นโลกของเราที่ห่างไกลจากสายตาใครๆ..เราจะแวะมาที่นี่ คุยกันที่นี่ มีแค่เราเท่านั้น..ยอดรักของฉัน" น้ำตาไหลง่ายจริงแต่มันไหลเพราะความรู้สึกบางอย่าง มันเป็นพลังแห่งความเข้มแข็งที่ทำให้เธอบินไปทำสิ่งที่บอกไว้ได้สำเร็จและกลับมาป่าแห่งรักอีกครั้งด้วยความหวัง แต่เธอมีความลังเลอยู่บ้างเมื่อนึกถึง"เกิงกาเวีย" ที่เธอใฝ่ฝัน.นกหนุ่มพูดต่อ."รู้ไหมฉันดีใจมากที่เธอกลับมา ช่วงที่เธอไม่อยู่ฉันเฝ้าถามตัวเองว่า ใช่เหรอ?ฉันรักเธอจริงๆเหรอ? แรกๆที่เธอมา ฉันแค่อยากรู้จักเธอและให้เธอช่วยทำอะไรบางอย่าง แต่นานวันความรู้สึกคิดถึง ห่วงใยยิ่งมากขึ้นๆ จนมันกลายเป็นความรัก ฉันรักเธอนะ .ที่รักของฉัน..บางทีฉํนอาจบินไปที่เกิงกาเวียกับเธอ แล้วเธอล่ะรักฉันไหม?" นางนวลตอบรับความหมายนั้นด้วยการซุกไซร้ไออุ่น คลอเคลียเอื้อนเอ่ยคำหวานซึ้งใจให้กันและกัน เธอยิ้มทั้งน้ำตา (อีกแล้ว)"เธอ..ร้องไห้อีกแล้วนะ ฉันเกือบจะโกรธเธอแล้วนะ! ที่เธอกล่าวโทษตัวเองเช่นนั้นและไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองเลย อย่าพูดอีกนะ ฉันขอย้ำ!เธอสวยงามสำหรับฉันเสมอ สวยเกินกว่าสิ่งที่ฉันเคยคาดคิดเอาไว้อีกนะและจิตใจที่ดีงามของเธอทำให้ฉันมีความสุข ฉันยังรักเธอ..รักมาก และความรักจะไม่มีวันจืดจาง จะเพิ่มมากขึ้นเรื่่อยๆ " ทั้งที่น้ำตายังไหล แต่หัวใจรู้สึกตรงกันข้าม. ตื้นตันใจกับถ้อยคำหวานหูเหล่านั้น นางนวล พูดไม่ออก ??"แต่..ฉันมีบางอย่างอยากจะบอกกับเธอ..และคงไม่สบายใจหากไม่ได้บอก ถ้าเธอมารู้ทีหลัง ฉันกลัวว่าเธอจะไม่ให้อภัยฉัน." นกหนุ่มพูดไปเรื่อยๆ??????????"คือ...ก่อนที่เธอจะบินมาที่นี่..ฉันได้รู้จักกับนกสาวอื่นๆที่บินเข้ามาในชีวิตของฉันและมันเป็นการยากที่จะให้พวกเขาเหล่านั้นออกไปจากชีวิตของฉัน เมื่อได้บอกเธอแล้ว..สุดแต่เธอจะตัดสินใจ ฉันไม่เคยบังคับใจของใครนะ..แต่ฉันรักเธอมาก..และอยากเอ่ยคำขอโทษ.. ขอโทษที่รัก.." เป็นคำพูดสุดท้าย ก่อนที่นกหนุ่มจะหายไป..ทั้งวัน...ทั้งคืน..2วันหลายวันมาแล้ว ที่นกหนุ่มไม่กลับมา นางนวลสับสนว้าวุ่นกับการรอคอยด้วยความกระวนกระวายและเป็นห่วง เขาอาจกำลังให้เวลากับเธอได้คิดทบทวนตัวเองว่าจะยังอยากไปที่"เกิงกาเวีย"เพื่อสร้าง"รังรัก...ในจินตนาการ"อยู่อีกหรือเปล่า? หรือจะอยู่ด้วยกันที่"ป่าแห่งรัก"ดินแดนมหัศจรรย์นี้กับเขาหรือไปอยู่ที่ไหนก็ได้ที่มีกันและกัน วันนี้เธออยากจะบอกทุกๆอย่าง.. .รอคอยด้วยความห่วงหา คิดถึงเขาสุดขั้วหัวใจ หรือเขาจะเป็นเหมือนในนิทานเรื่องนกกระจาบ ไปติดในดอกบัวที่ไหนสักแห่ง แต่..ถ้าเขาไม่กลับมาที่นี่..เธอคง...คง.จะยังอยู่ที่ป่าแห่งรักนี้ได้รึเปล่า?..คงต้องบินจากไป สู่โลกกว้างเพียงลำพังหรือรอคอยล่ะ ..การรอคอยทรมานสิ้นดี..บางทีอาจเกินกว่าจะทนไหว เกิดอะไรขึ้นกับเขา?หากเขากลับมา..คำตอบมีอยู่แล้ว ...แต่ นกหนุ่มจะกลับมาไหม?และจะรู้คำตอบรึเปล่า? หรือเขาแค่สร้างรังรัก..ไว้หลอกใครต่อใคร? หรือ "รังรัก จะมีอยู่แค่ในจินตนาการ????? Maybe I will be in the love nest of imagination forever...บางทีนกหนุ่มอาจกลับมาแล้วและกำลังอมยิ้มแอบซุ่มดูความอดทนของนางนวลอยู่ก็ได้...ใครจะรู้ อิอิ (คิดเองเออเองนะนางนวล..ขี้งอน)#????????????????????????????????????????????????ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน..นางนวลจะต้องเข้มแข็งและคิดบวกมากๆ.ใช่ไหมคะ..เชื่อในรัก belive in love. /Lee