"ความรัก..เหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน...ไม่ยินและไม่ยล..อุปสรรคใดใด(อุบ-ปะ-สัก-คะ-ใด-ใด)(มัทนพาธา..ร.6) #คำประพันธ์เบื้องต้นบอกว่าความรักทำให้คนตาบอด..นึกได้ตอนก่อนใส่บาตรเช้านี้..ว่า ถ้าเราตักบาตรร่วมขัน อาจได้เป็นบุพเพร่วมกันในชาติต่อๆไปซึ่งไม่รู้จะมีจริงหรือไม่ในเรื่องเวียนว่ายตายเกิด..แต่เอาจริงแล้วผลที่เกิดย่อมมาจากการกระทำ..แล้ว..สิ่งที่เรากำลังทำอยู่..บางทีมันอาจผิดตั้งแต่คิด(ความคิดเป็นนายเราได้เสมอ)..ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว ข้อนี้คงมีคนพิสูจน์ครั้งแล้วครั้งเล่า (อารมณ์ความคิด)มักนำพากายเราไปทำสิ่งต่างๆทั้งผิด ถูก ผิดพลาดกระทั่งการทำร้าย"หัวใจ"ตัวเอง โดยไม่รู้ตัว.. ##สำหรับความรัก..บางทีเราปล่อยให้มันนำทางไปโดยอารมณ์รัก..มันก็จะไปตามอารมณ์นั้นช่วงที่เรียกว่า"หลง"ก็หลงกันสุดๆส่วนจะสรุปว่ารักหรือไม่นั้น..คงต้องดู effect และResidue sediment..หลงไปกับอารมณ์ จนลืมความรู้สึกที่เป็นแก่นแท้ของความรักไป..การได้หยุดพักและทบทวนถึงพฤติกรรมที่เคยทำเคยแสดงออก..ทำให้รู้ทันอารมณ์(รัก)ล้วนๆที่พาไปสู่จุดนั้น..(จุดที่ต้องยืนอยู่คนเดียวอีกครั้ง..เพราะขาก้าวไปตามอารมณ์ การคาดหวังให้ผู้อื่นมาใส่ใจ มาทำตามอารมณ์ของตน โง่งมกับการเปรียบเทียบสิ่งที่เคยได้รับ..ที่เคยชินพอสิ่งนั้นหายไปก็ไปตีโพยตีพายว่าอีกฝ่ายนั้นไม่เหมือนเดิม นี่ละเขาถึงว่าอยู่คนเดียวให้ระวังความคิด คิดมาก..คิดน้อยใจ คิดไปทั่ว คิดเองเออเอง หวาดระแวง กังวล บ่นคนเดียวไม่พอ เผื่อแผ่ไปถึงคนอีกฟาก(คงงงว่านี่ เธอเป็นไรเนี่ย!แล้วก็ทำซ้ำๆไปเรื่อย ไม่ให้โอกาสเค้าอธิบายอะไรเลย..โดยที่คนฟากคะโน้น อาจจะยังงงๆกับเหตุการณ์ว่าเขาผิดอะไร.กว่าจะรู้ตัว..เขาคง..เบื่อหน่าย..และหาเกราะกำบังตัวเรียบร้อยแล้ว ไม่มีใครอยากอยู่กับคนคิดมาก 5555 ##เฮ้อ..แต่ตอนนี้ โล่งแระ..ก็มานั่งขำๆ..อะไรเนี่ย..ตูท่าจะบ้าไปแร้ว.นะ.?เป็นได้ขนาดนี้..นี่ตกลง อกหักแล้วรึ.!.).. ก้อ..เปล่าหรอก เพียงแต่ พออารมณ์สงบลง ก็หันมาดู"ใจ" โถ..แม่คุณ...ช่างน่าสงสารจริงๆ..########## ใจจ๋า..วันนี้ "ใจ..ยังเป็นใจ" ใจยังเหมือนเดิม ยังอยู่ที่เดิม รู้สึกรักและคิดถึงเหมือนเดิม..บริสุทธิ์สะอาดดีเหมือนเดิม" ที่ผ่านมาอารมณ์ต่างหากทำ"ใจ"เกือบเอาชีวิตไม่รอด และพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย..โอ..อารมณ์ที่มาจากความคิดของเราต่างหากที่พาไป..ที่จริงก็พอจะรู้นะ เรื่องโลก3ใบและการให้Space ซึ่งกันและกัน แต่ถึงเวลาจริงอารมณ์ก็บังตาจนมืดบอด..เขาแค่focusที่งาน..แต่เราถูกอารมณ์คิดถึงมากก..รักมากเกินไปมาคร อบงำ..คงไม่เป็นไรนะเชื่ออารมณ์ไปนิด ไม่รู้กลับลำทันรึเปล่า?..และไม่รู้กลับมาแล้วจะยังเจอ..ใครยังยืนมองเราอยู่ที่เดิมและให้อภัย..รึเปล่า?.อีกส่วนหนึ่งฝากไว้ที่บุพเพสันนิวาส ละกัน..(ไปแบบนี่ละ พูดไม่ออกแระ) ###################################### ..ณ วันนี้ปักหมุดลงที่หัวใจและfocusที่ความรู้สึก แล้ว..ไม่เชื่ออารมณ์อีกแล้ว..(อารมณ์พาเข้าป่าเข้าดงไปทั่ว..มั่วนะอารมณ์เนี่ย..จับมาตีก้นสักทีซิ!)######################### เอาเป็นว่า..ถ้าทำพลาดไป ก็ขออภัย"หัวใจ"มากๆนะจ๊ะ..ที่เผลอทำร้าย"ใจ"จนเจ็บระบมไปบ้าง.อยากขอโทษใจ."ขอโทษที่รัก".,,ผู้น้อยโทษถึงประหารสมควรตายสักพันครั้ง !!! (ครั้งนี้ขอไว้ก่อน.).ต่อนี้ไปใจจะไปทางไหนก็ไปเถิดจ้ะ.."อารมณ์"ทำอะไร"ใจไม่ได้แล้ว..และหากจะรัก..ขอให้ใจนำทางไปอีกครั้ง..แล้วหันกลับมาดูแลปกป้องนครของใจ(กาย)ให้ดีให้แข็งแรงปลอดภัย จริงๆแล้วกายเปรียบนครกว้างใหญ่หรือเมืองๆหนึ่ง มีหัวใจเป็นพระราชาครองเมือง มีน้ำดี(ปิตัง)เป็นวังหน้ากำจัดสิ่งแปลกปลอมเข้าสู่ร่างกายเหมือนกับมีทหารคอยป้องกันข้าศึกเข้าเมือง และมีอาหารเป็นเสบียงหล่อเลี้ยงร่างกาย อาหารนั้นคือความรู้สึกดีๆการเห็นคุณค่าในตัวเองและทัศนคติเชิงบวก ตลอดจนอาหารอร่อยๆมีประโยชน์ต่อร่างกาย หนังสือดี, ดอกไม้สวย เพลงเพราะๆ, การออกกำลังกาย ,สังคมเพื่อนฝูง,ท่องเที่ยวบ้างและความรู้สึกดีๆจากใครสักคน..ก็น่าจะทำให้เมืองๆหนึ่งร่มเย็นเป็นสุขได้ไม่ยากนัก..####################### ส่วนรัก(จากอารมณ์และความคิด คงไม่สามารถมานำทาง"ใจ"ได้อีก..แม้ใจจะ..หลงทางไปบ้าง..ก็กลับบ้านถูกนะคะ...ประสบการณ์..ทำให้"ใจ"เข้มแข็งและยังคงไม่สิ้นหวัง..ปักหมุดรอ..แล้วนะตัวเอง.!.ไม่ไปไหนอีกแล้ว..แต่หากจะบินไปไหนๆ..ขอไปด้วยปีกแห่งรัก..ให้ใจนำทาง..สู่ที่รัก..คนนั้น.### สัญญา..ต่อนี้ไปจะดูแลตัวเองให้ดี..สมกับที่เป็นคนรักของใครสักคน...############### ท้ายที่สุด...ชีวิตต้องเดินไป "หัวใจ"ต้องมีหวัง..สู้ๆนะ"ใจจ๋า" ####### Tirak.