คนเราเกิดมาน้อยคนนักที่ช่วงชีวิตหนึ่งจะไม่เคยมีความรัก เราเป็นอีกคนที่เคยได้รู้จักความรัก

ได้รักเขา และคิดว่าเขาก็คงรักเรา เวลาที่แสนยาวนานในการร่วมทางเดินชีวิต ที่มันผ่านไปแต่ละวันๆ

เรานึกว่า มันคง แค่นั้น รอเวลาให้ความรักมันถึงที่สุดและจะจบดว้ยการแต่งงานแต่ เพล้งๆๆๆ ฝันสลาย

 อิอิ เมื่อ มัน ไปต่อไม่ได้ ก็ควรจะ พยายามทำใจ อย่าเจ็บปวดให้มากกว่านี้เลย เวลาจะเยียวยาหัวใจ 

คิดดีเข้าไว้ คนเราถ้าคู่กัน ไกลแค่ใหน ก็ต้องได้เจอกัน ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน การ สร้างเวลา สร้างความรักความรุ้สึก

ระหว่างทาง ไม่ได้การันตีว่า รักนั้นจะสมหวังเสมอไป ขอเป็นกำลังใจไห้ตัวเอง และ คน ที่ผ่านมาอ่านได้ รับรู้

ว่า ทุกคน เกิดมา เพื่อใช้ชีวิตของตัวเองให้มีความสุข และแบ่งปันความสุขให้คนที่เรารัก ถ้ามันไม่มีคนๆนั้นอยู่จริง

 ก็ขอให้เรายิ้ม กับตัวเองและ บอกตัวเองว่าแค่ได้มีชีวิตเกิดมาเห็นโลกนี้ ก็ดีพอละ 555 สุ้ๆนะ หัวใจฉันเอง