กาลเวลาเปลี่ยนไปคนเรานั้นก็เปลี่ยนไปเลยครับถึงแม้ว่าชีวิตของเรานั้นจะเคยอยู่ภายใต้ความรู้สึกที่ดีแค่ไหนแต่ถ้าหากว่ามีสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่มากระทบจิตใจเราทำให้จิตใจเรานั้นรู้สึกแกบางทีบางครั้งความรู้สึกเหล่านั้นมันอาจจะติดตัวติดใจหรือว่าฝังลึกภายในหัวใจของเราไปอีกนานแสนนานเลยสิ่งที่ผมทำผิดพลาดก็มีมากมายเสียจนผมยังไม่อาจที่จะนับความผิดของพระเจ้าแต่ความดีที่ผมทำนั้นมันก็มีมากจนผมนั้นก็ไม่อาจนับได้เช่นกันแต่สิ่งที่ผมสามารถรับได้นะก็คือผู้คนมากมายที่หวังดีกับผมภูเขามีใครบ้างคนที่รักเราคนที่หวังดีกับเราในยามที่เราลำบากและผู้คนเหล่านี้นั้นก็ยังเป็นผู้คนหรือว่าหนึ่งในกลุ่มคนที่ตราตรึงหัวใจของผมอยู่ตลอดนะแต่สิ่งที่ผมทั้งก็จำไม่ลืมมันก็มีกลุ่มคนที่คนนั้นเคยช่วยเหลือเขาอย่างใจจริงตลอดมาแต่ว่าเขานั้นอาจจะไม่ได้มองว่าการช่วยเหลือของเรานั้นเป็นสิ่งที่มีค่าจึงทำตัวเหมือนกับว่าทุกๆครั้งที่พบหน้าเรามันเป็นเรื่องปกติมันเป็นเรื่องที่ไม่ต้องคิดมากมายอะไรในชีวิตของผมนั้นเจอคนแบบนี้มาเยอะจนได้ทุกวันนี้ผมนั้นไม่อยากจะช่วยเหลือใครผมนั้นไม่อยากที่จะคลุกคลีกับใครเพราะว่ามันทำให้ผมจนรู้สึกเจ็บปวดและหดหู่หัวใจของผมทุกครั้งว่าผมยังคิดถึงเรื่องราวต่างๆเหล่านี้