เมื่อไม่นานมานี้ผมนั้นได้คิดว่าการเกิดมาบนโลกของผมนั้นมันช่างเป็นเรื่องราวที่วิเศษและน่ามหัศจรรย์จริงๆที่โลกของเรานั้นได้มีมนุษย์มากมายที่ได้เกิดมาเป็นผู้โชคดีที่ได้เกิดเป็นมนุษย์คนนั้นดิคิดแลตะหนักแบบนี้ว่ามันเป็นสิ่งที่โชคดีครับผมเอามากๆนั้นเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่าเรากับพรแห่งพระเจ้าที่ประทานมาให้กับพวกผมมากับพวกเราที่ได้เกิดเป็นมนุษย์เดินดินมีความสามารถแตกต่างจากสัตว์ทั่วไปมีความรู้ความสามารถแต่ละบุคคลนั้นก็อาจจะมีความโดดเด่นที่แตกต่างกันจะได้วันนึงผมยังก็ได้คิดขึ้นมาว่าจริงๆแล้วชีวิตในการเป็นรถของเรานั้นมันเป็นความสมบูรณ์แบบหรือว่าเป็นการที่เรามีบุญหรือว่าโชคดีจริงๆหรือที่เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์การที่เราได้มีบุญในชาติปางก่อนเรานั้นได้สะสมบุญต่างๆเหล่านั้นและเกิดเป็นมนุษย์แล้วก็ทำไมชีวิตของมนุษย์นั้นจึงต้องดิ้นรนกว่าสัตว์แสนเกิดดิ้นรนกว่าสิ่งมีชีวิตต่างๆบนโลกใบนี้เพื่อที่จะให้ตัวเองนั้นอยู่รอดและทำไมชีวิตมนุษย์ของคนเรานั้นจะต้องเข่นฆ่ากันเองมากมายกว่าชีวิตอย่างอื่นเพียงเพราะความโลภความโกรธหรือความหลงหรือแม้แต่อยากได้สิ่งต่างๆของที่ไม่ใช่ของเราเองก็เช่นกันมันเป็นความโชคดีหรือว่าเป็นบุญหรือมันอาจจะเป็นกรรมที่เราจะต้องชดใช้ในชีวิตปัจจุบันของเราก็เป็นได้ลองยกตัวอย่างง่ายๆเช่นปลาเกิดมาในชีวิตของมันนั้นมันทำไม่กี่อย่างเพียงแค่แบบว่าในสายน้ำเอาชีวิตให้รอดจากสิ่งต่างๆที่มันอาจจะต้องเผชิญและพบเจอและเมื่อถึงวันเวลามันก็สิ้นอายุขัยไปเห็นไหมล่ะครับชีวิตของมันไม่ได้เดือดร้อนมากมายอะไรมนุษย์มนุษย์นั้นจะต้องทำงานแลกกับเงินใช้แรงกายแรงใจในบางครั้งก็ถูกต่อว่าต่อขานและถูกทำร้ายจิตใจมากมาย