ความรัก อาทรห่วงหา เข้าใจ จูงมือเดินไป สุดปลายฟ้า  คือสิ่งที่ผู้คนต้องการ

              อะไรเล่า? ที่ทำให้คนเรามาเจอกัน  พรหมลิขิต กฏแห่งกรรม หรือความโดดเดี่ยวอ้างว้าง

 ความหวัง ความศรัทธา 

         สวัสดีครับ โดยความคิดเห็นส่วนตัวครับ

        หากท่านเชื่อว่ารักแรกพบมีอยู่จริง  ผมอาจรักคุณเพียงเมื่อแรกเห็นแล้ว  โอ้..พรหมลิขิต

        คนเราวนเวียนว่ายตายเกิด มานับชาติไม่ถ้วน น้อยคนนักที่จะไม่เคยเกี่ยวพันกัน บางคนคลิกถูกใจเพียงแรกเห็น

        บางคนตั้งแง่รังเกียจกันเพียงแค่แรกเจอ  บางคนเกิดมาเพื่อที่จะรัก แต่กลับไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะถูกรัก

        บางคนเกิดมา  ต้องประสบทนทุกข์ทรมานกับอีกคน ดุจต้องมาใช้หนี้รักหนี้กรรม   ความรู้สึก ความเกี่ยวพันกัน

       เช่นนี้ เป็นไปตาม...กฏแห่งกรรม

        บางครั้งความเหงาโดดเดี่ยวอ้างว้าง ก็นำพาให้เรามาเจอกัน บางครั้งความเบื่อหน่ายก็ จู่โจมเราให้พรากจาก

        หมื่นร้อยพันวันรัก กลับต้องมาแพ้พ่ายคำว่า" เบื่อ "    ฟังดูแล้วตลก แต่ตลกไม่ออก อย่างน่าเหลือเชื่อ ครับ

        ความหวัง เป็นพลังสูบฉีดหัวใจที่อ่อนล้า ให้ยังเต้นต่อ  บางครั้งเราก็หวังว่าจะเจอใครสักคน ที่ทำให้ชีวิตดีขึ้น

แต่ทุกคราวที่เราหวัง ความผิดหวังมักจะมาเยือนเสมอ  เมื่อโลกเปลี่ยนไป ความรักอย่างเดียวคงไม่เพียงพอแล้ว  

โอ้..ความหวัง .    แต่ที่ยังก้าวเดินต่อ เพราะความศรัทธา แม้บางครั้งศรัทธาจะคลอนแคลน แต่ก็ยังศรัทธา

ศรัทธาในรักดีดี ว่ายังมีอยู่ ศรัทธาในชีวิต ศรัทธาในความมุ่งมั่นสิ่งที่ตั้งใจ   ..ความศรัทธา.

                       แล้วคุณล่ะ คิดว่าเรามาเจอเพราะเหตุใดครับ 

      ผิดถูกประการใดขอภัยด้วยครับ จากคนธรรมดาเดินดินคนหนึ่ง ที่หัวใจหัวร่อร้องไห้ได้.