ผู้แสดงความคิดเห็น

บอกตัวเองว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง....ความเห็น แบบนี้คง งง สินะ...ท้อแทัไปแล้วจะมีประโยชน์ อะไรล่ะครับ เปลื่ยนเป็นไม่ท้อแท้สิครับ มีล้มก็มีลุกครับ ไม่ใช่ล้มแล้วจะนอนท่าเดียว โลกนี้มันไม่ใช่แคบนะครับยังมีอะไรที่สวยงามให้เราไดัดูได้สัมผ้สอิกมากมาย คนดีๆที่รอเราอยู่ก็มีครับ ท้อแท้ไปไม่เห็นมีประโยชน์ครงไหนเลย ครับ แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 15/11/2559 21:25:33

ผู้แสดงความคิดเห็น

คิดว่าทุกคนต้องเจอแบบนั้นมาบ้างแต่จะหนักหรือเบาแต่ละคนไม่เท่ากัน ล้มแล้วต้องลุกคะถอยตั้งหลักใหม่มั่นใจแล้วค่อยก้าวพอมันผ่านไปแล้วหันกลับไปมองปัญหานั้นแค่นิดเดียวเองคะเราเองเคยเจอปัญหาที่หนักมากๆๆๆๆมาก่อนทางออกตันแทบทุกทางแต่ยังมีช่องเล็กๆให้แทรกตัวออกมาได้ให้กำลังใจนะคะ แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 16/11/2559 3:26:24

ผู้แสดงความคิดเห็น

ทำในสิ่งที่ชอบ สิ่งที่ทำให้สุข เช่น นอน เที่ยว เดิน อยู่เฉยๆ อ่านหนังสือ ฟังเพลง แต่ที่ชอบที่สุดคือ อยู่เฉยๆอยู่กับตัวเองอยู่กับสิ่งที่ทำให้ทุกข์เพื่อจะได้คิด แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 16/11/2559 9:17:40

ผู้แสดงความคิดเห็น

สำหรับคนอื่นผมไม่รู้นะ สำหรับผม ผมมองทุกอย่างมี "เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป" รวมถึงอารมณ์ ความรู้สึก ความทุกข์ ความสุข ถ้าเราเห็นทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดาของโลก มันก็จะช่วยได้นิดนึง แต่ถ้าคนเคยฝึกจิตฝึกใจมา ก็จะช่วยได้เยอะเลยแหละ พูดไปคงไม่เข้าใจ เอาเป็นว่า ลองคิดแบบนี้สิ ตอนเราเกิดมาเป็นทารก ทารกไม่รู้จักสิ้นหวังเพราะไม่เคยหวัง ทารกต้องการคนเข้าใจไหม ก็ไม่อีกแหละ ต้องการแค่ดื่มนมแม่ ไม่รู้จะงงกว่าเดิมปล่าวนะ สรุปว่าฝึกทำใจ ฝึกจิต เพราะทุกอย่างมันเกิดจากใจ อันนี้จะช่วยเรื่องภายใน ส่วนภายนอกเราก็ต้องค่อยๆ แก้กันไป ตามสภาพ แต่อย่างน้อยระหว่างที่แก้ปัญหาภายนอก ก็อย่าให้ความทุกข์เข้าไปในใจได้ แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 16/11/2559 21:34:00

ผู้แสดงความคิดเห็น

ไปหาที่เงียบๆอยู่คนเดียว หรือไม่ก็หาอะไรทำ เดี๋ยวเราจะค่อยๆลืมมันเอง แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 17/11/2559 14:58:48

ผู้แสดงความคิดเห็น

สำหรับผมนะ จะคิดถึงครอบครัวก่อนเลยอย่างแรก เราจะท้อไม่ได้นะ พ่อแม่ยังไม่สบาย เดี๋ยวมันก็ผ่านไปแล้วอดทนไว้ เดี๋ยวอะไรก็ดีขึ้น อดทนเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ได้มันไม่ได้อยู่กับเราตลอด ในความคิดผมนะ แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 17/11/2559 21:00:37

ผู้แสดงความคิดเห็น

ผมมาช้าไปมั้ยครับ สำหรับผมแล้วไม่ต้องการคำปลอบใจจากใครได้อยู่เงียบๆสงบๆสักพักก็จะดีขึ้นแล้วจากนั้นก็จะออกนอกบ้านเพื่อเติมไฟ ผมมีความสุขที่เห็นคนขยันสู้ชีวิตบางคนพิการบางคนด้อยโอกาศแต่พวกเขาก็สู้ ผัวเมียอาบเหงื่อต่างน้ำช่วยกันทำมาหากินแม้จะดูเหน็ดเหนื่อยแต่รู้ว่าเขามีความสุขพวกเขาทำให้รู้ว่าชีวิตมีค่า แม้แต่สุนัขจรจัดมันยังไม่ยอมแพ้แม้ไม่มีทางเลือกมันยังสู้ แล้วผมก็ย้อนกลับมามองตัวเองที่เราทุกข์เพราะอะไร เราทำอะไรอยู่ หาอะไรอยู่ คำตอบของชีวิตเราคืออะไร ผมไม่ใช่คนเก่งหรือคนดีแต่ผมพยายามที่จะทำดีแม้ความดีจะเป็นสิ่งที่ทำยากก็ตาม แสดงความคิดเห็นเมื่อ : 18/11/2559 12:00:29