บางครั้ง...ก็คิดเสมอนะว่า "ชีพจรลงเท้า" มันจะต้องทำให้เราเดินทางตลอดเวลารึเปล่า ก็ไม่เสมอไป หลายครั้งที่การเดินทางของชีวิตไม่ได้ก้าวออกไปด้วยขาทั้งสองข้าง แต่ก้าวออกไปด้วยใจเราเองต่างหาก
เหมือนกันการเดินทางที่ในช่วง 4-5 วันที่ผ่านมา ระยะทางเกือบ 700 กม. มุ่งหน้าจากเหนือลงใต้
ไกลมั้ย...ไกล
เหนื่อยมั้ย...เหนื่อย
กระเป๋าหนักมั้ย...หนักมาก
แต่ถามว่า...แล้วทำไมถึงไปล่ะ คำตอบคือ "เพราะจุดหมายปลายทางของเราไม่ได้สิ้นสุดแค่สถานที่ แต่มันคือเรื่องราวดี ๆ ที่เกิดขึ้นต่างหาก" ไปด้วยใจ ต่อให้กายเหนื่อยแค่ไหน ก็ไปถึงจุดหมายได้เช่นกัน
กล้อง 1 ตัว เป้ 1 ใบ กับ หัวใจเดี่ยว ๆ ลุยไปเลยค่า
ตราบใดที่ลมหายใจของเรายังไม่สิ้นสุดเราก็จะไม่หยุดเดินทาง...