เรื่องปลาทูไหม้..มีอยู่ว่า “แม่ของเรา เป็นคนทำอาหารที่บ้านประจำ ทุกวัน… คืนหนึ่ง หลังจากที่ แม่ทำงานหนัก มาตลอดทั้งวัน แม่ กลับบ้านมา ด้วยความเหนื่อยล้า และทำอาหารเย็น ให้เราตามปกติ ที่โต๊ะอาหาร แม่วางจาน ที่มี ปลาทูไหม้เกรียม บนโต๊ะ ต่อหน้าพ่อ และทุกๆคน เรารอว่า แต่ละคน จะว่าอย่างไร แต่… พ่อไม่พูดอะไร และตั้งหน้าตั้งตา กิน ปลาทูไหม้ตัวนั้น และหันมา ถามเราว่า ที่โรงเรียน เป็นอย่างไรบ้าง คืนนั้น หลังอาหารเย็น เราจำได้ว่า ได้ยิน แม่ ขอโทษพ่อ ที่ทอดปลาทูไหม้ และ เราไม่เคยลืม ที่พ่อ พูดกับแม่เลย “โอย… พ่อชอบ ปลาทูทอด เกรียมๆ อร่อยมาก นะแม่” คืนต่อมา เราเก็บคำถามในใจ ก่อนนอน และถามพ่อว่า “พ่อชอบปลาทูทอด เกรียมๆ จริงๆ เหรอ” พ่อลูบหัวเรา และตอบว่า “แม่ของลูก ทำงานหนัก มาทั้งวัน… ปลาทูไหม้ 1 ตัว ไม่เคยทำร้ายใคร แต่คำพูด ที่ต่อว่า กันนั้นต่างหาก ที่จะทำร้ายกัน” “ชีวิตคนเรา เต็มไปด้วย ความไม่สมบูรณ์แบบ และ แต่ละคน ก็ ไม่ได้เกิดมา สมบูรณ์แบบ ตัวเราเอง ก็ไม่ได้มีอะไร ดีกว่าใครๆ” ปลาทู แต่สิ่งที่ พ่อเรียนรู้ ในช่วงชีวิต คือ….. การเรียนรู้ ที่จะยอมรับ ความผิด ของคนอื่น และ ของตัวเอง การเลือก ที่จะยินดีกับ ความคิดต่างกันของ แต่ละบุคคล เป็นสิ่งสำคัญ ในการรักษา ชีวิตครอบครัว ที่มีความสุข และยืนยาว “ชีวิตเรา สั้นเกินกว่า ที่จะตื่นขึ้นมา พร้อมกับ ความเสียใจ ที่ว่า เราทำผิดกับ คนที่เรารัก และรักเรา ให้ดูแล และ ทะนุถนอม คนที่รักเรา และพยายามเข้าใจ และให้อภัย จะดีกว่า” ** ถ้าเรารู้ เราจะ ทำไหม? ** • เราจะบีบแตร ใส่คนที่ ยืนยึกยัก ริมถนน แยกที่ผ่านมาไม๊– ถ้าเรารู้ว่า เค้าใส่ขาเทียม • เราจะเบียดชน คนข้างหน้า ที่เดินช้ามากไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า เค้าเพิ่งตกงาน • เราจะขำ คนที่ แต่งตัวเชยไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า เค้ามีชุดเก่ง แค่ชุดเดียว • เราจะรำคาญ สาวโรงงาน ที่มาเดิน พารากอนไม๊ – ถ้าเรารู้ว่า นั่นคือ การฉลองวันเกิดของเธอ • เราจะหมั่นไส้ ลุงที่หัวเราะ เสียงดังลั่น คนนั้นไม๊ – ถ้ารู้ว่า แกเป็นมะเร็ง ขั้นสุดท้าย • เรารู้แจ่มชัดเสมอ ว่าชีวิตเรา กำลังเจออะไร แต่เรา ไม่มีวันรู้ว่า “คนที่เราเจอ – กำลังเจอ กับอะไร” -------Advertisement----------