อรุณสวัสดิ์เช้าวันหยุดค่ะเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ (ไม่ได้กะเขาหรอกนะคะ ทำงานแทบทุกวัน =^@^=) เช้านี้กับการเดินทางพร้อมสมุดบันทึกเล่มเล็กกลับมาอีกครั้งในหัวข้อ "คนไม่เปิดใจ ยังไงก็ไม่เปิดตา" หลายคนในที่นี้มีสโลแกนที่น่าทักทายเป็นเพื่อนพูดคุยยิ่งนัก อาทิเช่น สบาย ๆ ไม่เรื่องมาก อยากมีคนคุยด้วย ที่ทำให้เรายิ้มได้ รักสงบ ไม่รบกับใคร ชอบทำกับข้าว อยากอยู่กับใครสักคน อยากดูแลเขา ชอบเที่ยวธรรมชาติ ภูเขา ทะเล น้ำตก ไหว้พระ ทำบุญ...หืมมมม สวยหรูดูดี เว่อร์วังอลังการงานสร้าง...แต่นั่นแหละค่ะ จะบอกว่า ทุกอย่างมันเป็นแค่ตัวอักษรนะคะ มันดิ้นได้เสมอเมื่อเจอคนที่ถูกใจ บางคนคิดดี พูดดี และทำดีเขาหรือเธอเหล่านั้น คงได้พบกันแล้ว ยินดีด้วยค่ะ เพราะพวกเขาเปิดทั้งใจเปิดทั้งตา แต่สำหรับคนที่ยังไม่พบพานผู้ใดที่ถูกตาต้องใจ อยากให้พึงระลึกเสมอไว้ว่าทุกการกระทำ หากไม่แสดงออกซึ่งความจริงใจ ผลที่คุณหวังจะได้อาจจะชวดทั้งหมด (ถ้าวางหมากไว้ในเกมส์หลายตัวนะคะ) นั่นหมายถึง ก็คุณไม่ได้เปิดใจและไม่พร้อมจะเปิดตาตั้งแต่แรก ก็แค่หาที่ระบาย อุ๊บส์!! แรงไปนิด จี๊ดใจใครก็ขออภัยด้วยนะคะ...แต่ลองคิดเล่น ๆ ดูสิคะ ถ้าคนนึงเปิดตาแต่ปิดใจ ส่วนอีกคนเปิดใจแต่ปิดตา มาเจอกัน อะไรจะเกิดขึ้น....นี่แหละค่ะ คือสิ่งที่เรียกว่าการเติมเติม ต่างคนต่างแง้มหน้าต่างของกันและกัน...มันจะดีนะคะ พิสูจน์กันไป ไม่ว่าจะเป็นระยะทาง ผู้คน หรือ สภาวะแวดล้อม อย่าพูดว่าตัวเองเป็นคนง่าย ๆ สบาย ๆ เลยค่ะ เพราะในความง่าย มันผ่านคำว่า ยุ่งยากที่สุด เรื่องมากที่สุด มาแล้วทั้งนั้น ....เปิดใจ เปิดตา แล้วลองยอมรับตัวเองกับคนที่คุย ลุยไปข้างหน้าจะได้รู้ไปเลยว่า คนทั้งคู่จะสานต่อในฐานะเพื่อน แฟน หรือแค่คนที่ควงแขนไปดูหนัง... ขอให้ทุกคนโชคดีนะคะ สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ @^_^@ ป.ล. ถ้าข้อความนี้ไปเดิอดร้อนใจใคร ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ บ๊าย..บายค่ะ ????????????